„Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy”
Czy kocham Pana Boga, także z Jego miłosiernym patrzeniem na każdego człowieka?
zdjęcie: Loft Gallery
2019-03-23
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 15, 1-3. 11-32
II tydzień Wielkiego Postu
Ta przypowieść Jezusa mówi o przedziwnej ekonomii Pana Boga. Jego sposób postępowania i decyzje, niejednokrotnie wzbudzają u Jego ukochanych dzieci szemranie, a nawet bunt. Odczuwają one niesprawiedliwość i wielokrotnie nie mogą się pogodzić, że Bóg Ojciec tak samo jak ich, kocha też i tego, kto do Niego wraca z dalekiej krainy, pragnąc się wyzwolić z kajdan służby u innego pana.
A przecież, jeżeli jesteśmy dziećmi trwającymi przy Ojcu i staramy się być mu wiernymi, to wszystko, co Jego, jest nasze, także Jego patrzenie na innych. Chcąc w pełni kochać Pana Boga, kochać Pana Jezusa, mieć dary Ducha Świętego, należy przyjąć wszystko, co jest Pana i to co nam daje. Obyśmy nie byli tacy jak faryzeusze: co oni robią, grzesznika przyjmują, przecież to był pijak, to był zły człowiek. Czego on tu chce w naszej wspólnocie, czego chce od Pana Boga?
Panie Jezu, pomagaj mi stawać się w pełni dzieckiem Pana Boga, Twoim współbratem!
