Rozpoznać i przyjąć swoje dziecięctwo Boże
Wznieść do Boga Ojca tak ręce jak i serce w ufnej, śmiałej modlitwie
zdjęcie: Loft Gallery
2019-07-28
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 11, 1-13
XVII Niedziela Zwykła, Rok C
W ostatnich dniach uczestniczyłam we Mszy św. z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Na modlitwie owe osoby niosły swoje serca na dłoniach i w takiej pokornej, ufnej postawie dziecka zwracały się do Ojca Niebieskiego, wielbiąc Jego Imię, wysławiając Jego dobroć i śmiało prosząc o łaski dla Kościoła, bliskich i świata. Żywa, pełna zawierzenia więź osobowa syna, córki z Ojcem, który kocha bez granic swoje dzieci. Relacja radosnej otwartości pozostawała pomiędzy obecnymi i gościła w sercach. Wspólnota braterska dzieci Bożych w Domu Ojca.
Dokładnie tak, jak Pan Jezus przekazał uczniom i nam, abyśmy się modlili.
Czy ja modlę się, jak mnie nauczył Jezus Chrystus?
Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.
