Przeszkody w drodze do wieczności
Wygrać życie - miarą szczęścia Mądrość Boża
zdjęcie: Loft Gallery
2019-08-11
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 12, 32-48
XIX Niedziela zwykła, rok C
Ten świat jest nam dany i zadany, mamy czynić sobie ziemię poddaną, ale nie możemy zapominać, kto jest Panem teraz i na wieki i jaki jest kres i cel naszego życia. Świat kusi bogactwami, zaszczytami; pożądamy coraz więcej, gromadzimy skarby, a zapominamy o Bogu. Popadamy w chaos codzienności, cierpimy niedostatek, skupiamy się na własnym nieszczęściu, chorobach i jakże często nie odnosimy swego życia do Boga. Dawanie świadectwa o Jezusie może budzić obawy, lęk odrzucenia, bo „nie jest z tego świata”. I zamiast ufać Bożej Opatrzności, nadzieję pokładamy w sobie.
Wytrwała, ufna wiara Abrahama i nadzwyczajne jej owoce, są dla nas wzorem, przykładem, że bardziej należy słuchać Boga niż ludzi.
Weźcie światło Ducha Świętego, obleczcie się w zbroję wiary i modlitwy - mówi do nas Jezus. Nasze serca mają być przy Bogu. Mam zawsze kierować myśli ku wieczności, bo nie wiem kiedy zgaśnie moja ziemska lampka, a największym skarbem jest życie wieczne z Bogiem. Już tu na ziemi muszę rozpoznać plan Pana Boga dla mnie i wypełniać z wiarą i nadzieją Bożą wolę. Mądrze wykorzystać dane mi przez Stwórcę talenty, tak dzielić czas, wysiłki, aby zarządzanie nimi było miłe Panu.
