Powrót do Ojca
Radość i pokój w ramionach Ojca
2019-09-15
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 15, 1-32
XXIV Niedziela Zwykła, Rok C
Dobry Bóg zaplanował zbawienie w Jezusie Chrystusie dla każdego człowieka, ale to ja i ty musimy w wolności je przyjąć; nawrócić się. Naród wybrany, lud o twardym karku, odwrócił się od Stwórcy, ale na prośbę Mojżesza Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud. Ja i ty mamy powrócić do Miłującego Ojca, prosić i wstawiać się jak Mojżesz za braćmi. Jak psalmista, z sercem skruszonym, błagać Pana o litość. Dziękować Bogu, jak św. Paweł, że Pan uznał mnie i ciebie za godnego wiary i przeznaczył do posługi sobie nas grzeszników. Ja i ty, jak posłuszne, kochające dzieci, mamy wtulić się w otwarte ramiona Najlepszego Ojca, który jako pierwszy poszukuje nas; wypatruje tych, którzy zabłądzili. Pokora, uznanie winy, żal za popełnione zło, pokuta, zadośćuczynienie, gotowość przebaczenia bliźniemu, bardzo radują Ojca Niebieskiego, który zaprasza nas do Swojego Stołu. Oczyszczeni w Sakramencie Spowiedzi Świętej przystępujemy do Uczty Eucharystycznej, przedsmaku Życia Wiecznego. Całe Niebo bardzo raduje się z powrotu grzesznika do Boga, z powrotu mnie i ciebie do Miłującego Ojca.
Czy ja jestem u Boga? Czy widzę swój grzech, szczerze żałuję i nawracam się? A czy potrafię prawdziwie się cieszyć z nawróconego bliźniego?
Jezu, uwielbiam Twoje Miłosierdzie.