Misja powierzona nam przez Jezusa
Osobista relacja z Jezusem zmienia tych, którzy Go spotykają.
zdjęcie: Loft Gallery
2019-09-20
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 8, 1-3
XXIV tydzień zwykły
Jezus jest ciągle w drodze. Kroki Jezusa nieprzerwanie zmierzają w kierunku Jerozolimy, gdzie wszystko ma się dopełnić. Tam ma dać swoje życie na okup za wielu, za mnie i za każdego z nas. Ale droga na krzyż i ku zmartwychwstaniu jest czasem, w którym Jezus nieustannie głosi Dobrą Nowinę, wchodząc w codzienne życie napotkanych ludzi. Jezus – Dobry Pasterz widzi oczami serca prawdziwą biedę człowieka. To wzbudza w Nim głębokie współczucie, które nie jest sprawą uczuć, lecz zbawczego działania. Dlatego Jezus karmi napotkanych ludzi chlebem Bożego Słowa. Taka jest misja założonego przez Niego Kościoła, obejmująca wszystkich go tworzących. Do grona swoich uczniów przyjmuje również kobiety. One będą pod krzyżem, rozpoznają Zmartwychwstałego, przekażą tę wieść apostołom. Osobista relacja z Jezusem zmienia życie każdej z tych kobiet z dzisiejszej Ewangelii. Jezus ofiaruje im swoją miłość, a znakiem jej przyjęcia jest ofiarowanie Mu wszystkiego do dyspozycji.
My też jesteśmy nieustannie w drodze. Ona rozpoczęła się w chwili naszego poczęcia i podobnie jak u Jezusa zmierza ku Nowemu Jeruzalem, jakim będzie Dom Ojca. W tej naszej wędrówce także napotykamy wielu ludzi i dobrze by było, gdybyśmy się zdobyli, jak Jezus, na głoszenie Dobrej Nowiny.
Zatrzymajmy się na chwilę i zadajmy sobie w głębi naszych serc pytanie: czy moja relacja z Jezusem jest całkowita? Czy obejmuje wszystko, czym jestem i co posiadam? A może jest tylko sprawą duchowych wzruszeń, bez wpływu na moje życie? Świat materii też ma służyć sprawom królestwa, misji zbawczej Kościoła. Głoszenie Ewangelii musi kosztować.
Czynisz mnie, Panie, uczestnikiem Twojej misji. Tak jak Ty ofiarowałeś się za mnie i dla mnie, ja chcę być cała dla Ciebie. Pomóż mi, proszę.
