Boże decyzje
Czy przebiegłość i intrygi człowieka są w stanie pokrzyżować Boże plany? Oczywiście, że nie. Chrystus panuje nad wszystkim. Jest wszechmocnym i potężnym Bogiem.
zdjęcie: Loft Gallery
2019-10-31
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 13, 31-35
XXX tydzień zwykły
Jezus wzbudza niepokój Heroda, który posługuje się niby przychylnymi faryzeuszami, aby się Go pozbyć ze swego terytorium. Ma przecież władzę zabić Jezusa, jak to zrobił z Janem Chrzcicielem. Woli jednak zachować się podstępnie i tchórzliwie jak przysłowiowy lis, który knuje intrygi. Nie chce się ujawnić wprost, jako otwarty wróg Jezusa. Jezus zaś mówi do faryzeuszów chcących go ostrzec przed Herodem, że to nie on będzie decydował o czasie wypełnienia się Jego misji.
Tymczasem, jak zaświadcza ewangelista Łukasz, w ustach samego Jezusa pojawia się jednak słowo „muszę”. A najważniejsze było chyba to „muszę”, które wypowiedział po zmartwychwstaniu: „Czyż Syn Człowieczy nie musiał tego wycierpieć?”. Jezus mówi: „muszę”, bo sam chce iść do Jerozolimy, aby umrzeć. Nikt nie mógł Go do tego zmusić. Nikt nie może Mu zatem przeszkodzić ani zmienić Jego decyzji. Idzie do Jerozolimy, aby oddać życie z miłości, aby – jak ptak swe pisklęta – zgromadzić tych, którzy w tę miłość uwierzą, jej zaufają. „Muszę” Jezusa jest pełne miłości, nie zaś zewnętrznego nacisku czy własnej rezygnacji.
Czy przebiegłość i intrygi człowieka są zatem w stanie pokrzyżować Boże plany? Oczywiście, że nie. Chrystus panuje nad wszystkim. Jest wszechmocnym i potężnym Bogiem.
W słowach Chrystusa niesiona jest nadzieja, że nawet ci, którzy przez swoją zatwardziałość i głupotę oddalają się od Boga, nie są odrzuceni na wieki. Przyjdzie czas, że wspólnie będą wołać: „Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”. O tym jednak zdecyduje sam Bóg.
