Epoka wolności bez wolności
We współczesnym świecie nieustannie słychać głosy walki o wolność. Wydaje się jednak, że jest jej coraz mniej.
zdjęcie: Loft Gallery
2019-11-06
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 14, 25-33
XXXI tydzień zwykły
Żyjemy w czasach deklaracji. Przedstawiciele różnych narodów świata deklarują walkę o ochronę środowiska, uczciwość w kwestiach podatkowych, czy równość praw różnych mniejszości. Wszystkim tym celom przyświeca idea wolności, o której tak dużo dzisiaj się mówi. Jednakże w ten sposób rozumiana wolność spełnia się jedynie na zewnątrz w różnych relacjach pomiędzy konkretnymi ludźmi lub całymi społecznościami. Niekiedy nawet w tej przestrzeni wolność bywa zachwiana.
Największym jednak mankamentem współczesnego człowieka jest brak wolności wewnętrznej. Coraz częściej obserwuje się osoby, które nie potrafią żyć bez telefonu czy komputera, które są uzależnione od różnych środków chemicznych lub zachowań, które z ogromną zachłannością zabiegają o pieniądze lub stanowiska w swojej karierze zawodowej. Każda gratyfikacja wiąże się z zależnością od tego, kto ją daje. Jeśli jesteśmy wynagradzani za wspaniałe osiągnięcia w pracy, to siłą rzeczy coraz bardziej podlegamy przełożonemu, jeśli dokonujemy wysiłku, by zdobyć kolejne sumy pieniędzy, to tak naprawdę one zaczynają rządzić nami, jeśli bardzo często używamy sprzętu, który ma nam ułatwić życie, z czasem on zaczyna dominować.
W dzisiejszej liturgii słowa św. Paweł Apostoł wyraźnie wskazuje: „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością” (Rz 13, 8). Nie chodzi tylko o długi związane z pożyczaniem jakichś dóbr, ale też długi związane z koniecznością oddawania swojego czasu, uwagi, poklasku. Dlatego Chrystus bardzo stanowczo mówi o tym, że kto nie jest w stanie zrezygnować ze wszystkiego dla Niego samego, ten nie może nazywać się Jego uczniem. Nie chodzi o to, żeby zapomnieć o swojej rodzinie, ale o to żeby móc cieszyć się niezależnością i brakiem wpływów ze strony innych, a tym bardziej przedmiotów, które coraz mocniej wchodzą w nasze życie. Szesnastowieczny, anonimowy myśliciel z Frankfurtu zapisał, że każdy kto ma lub bardzo pragnie mieć jakąkolwiek rzecz, staje się jej własnością (Frankfurtczyk, Teologia niemiecka). Nie bójmy się rezygnować z rzeczy, przeżyć, wartości przyziemnych, a nawet ludzi jeśli będzie trzeba, po to, żeby rzeczywiście pozostać wolnym i móc wybierać zawsze Chrystusa.
