Miłosierdzie dowodem wierności Boga

 

Ósmy dzień oktawy Wielkiej Nocy, zwycięstwa życia nad śmiercią, zmartwychwstania z grzechu do nowego życia w Bogu. A my jesteśmy zabarykadowani w domach (chroniąc się przed wirusem), jak uczniowie w Wieczerniku, (którym trudno było uwierzyć w zmartwychwstanie zmaltretowanego i ukrzyżowanego Jezusa), z obawy przed Żydami.

Pomimo zamkniętego serca, lęku, niepewności, Pan Bóg nie odpuszcza. Jezus przychodzi i przynosi pokój, siłę, nadzieję, jakich świat dać nie może. Bóg ofiaruje światu swoje Miłosierdzie poprzez dar Ducha Świętego dany Apostołom na odpuszczenie grzechów. „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.

Nasza ufność w Boże Miłosierdzie to postawa nawrócenia, słuchania Boga, wypełniania Jego woli, wiary, że Pan Bóg widzi dalej i pragnie naszego zbawienia. Nawet w trudnościach łaskawość Boga jest większa niż przeciwności. A celem wiary jest zbawienie, nie dobre samopoczucie. Dotknięcie Bożym Miłosierdziem jest łaską i daje moc głoszenia Go światu, nie tylko słowem, ale swoją postawą, przebaczaniem, życiem rodzinnym, Kościoła, jak pierwsi uczniowie, którzy trwali we wspólnocie, łamaniu chleba i w modlitwach. Poganie, widząc żywą, mocną, radosną i pełną nadziei wspólnotę braci i sióstr, mówili: „patrzcie, jak oni się miłują”.

Jezu, ufam Tobie! Okaż mi łaskę Miłosierdzia Swego, abym za Tomaszem z wiarą wyznała: Pan mój i Bóg mój! I umocniona, z radością, we wspólnocie Kościoła, głosiła światu Twoją łaskawość.