Odwaga i pokora
Każdy człowiek jest wezwany do tego, aby głosić Ewangelię. Do tego potrzebna jest dzisiaj niezwykła odwaga, ale i pokora żeby mówić o Jezusie, a nie o sobie.
zdjęcie: Loft Gallery
2020-06-24
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 1, 57-66.80
Uroczystość narodzenia Jana Chrzciciela
Uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela uczy nas tego jak głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. Patron dzisiejszego dnia zasłynął swoją odwagą, w której nie bał się krytykować samego króla za niemoralne postępowanie, co przypłacił własnym życiem. Jezus nazwał Go największym spośród proroków, jaki narodził się na ziemi. Jego osoba wielokrotnie pojawia się na kartach ewangelii, między innymi podczas chrztu Jezusa w Jordanie. Zwykle medytując tę scenę, podkreślamy słowa jakie dało się słyszeć z nieba na temat Chrystusa, ale oprócz nich możemy skupić się na innych momentach, które pouczają nas, jakimi być ludźmi. Takim momentem jest początek spotkania Jezusa z Janem, kiedy to ten drugi przyznaje, że nie jest godzien nawet rozwiązać rzemyka u sandała swojego Mistrza. Człowiek tego pokroju, tak wielki i zasłużony dla przepowiadania o Bogu, a jednocześnie tak pokorny i skromny. Pamiętamy też, że żył na pustyni, gdzie żywił się najgorszym jakościowo jedzeniem.
Życie św. Jana Chrzciciela uczy nas pokory, której tak bardzo dzisiaj brakuje. Lubimy być chwaleni, lubimy kiedy się o nas mówi dobrze, niektórzy szukają sposobu, aby błyszczeć w sieci internetowej. Prawdziwy autorytet zdobywa się jednak nie przez rozgłos, ale przez uniżenie i postawę pełną oddania dla innych. Przykład Jana jest więc dla nas dzisiaj niezwykle cenny. W tę postawę wpisuje się też Zachariasz, ojciec Jana, który z kolei uczy nas osobistego odniesienia do Pana Boga. Często chcielibyśmy, żeby Bóg przemawiał w jakiś cudowny sposób, byśmy mieli pewność, że On jest z nami, byśmy nie musieli ciągle poszukiwać i zastanawiać się jak nad wielką tajemnicą. Tymczasem On przyszedł do swojego proroka (bo taką funkcję pełnił Zachariasz) w zwykły, codzienny sposób, podczas sprawowania modlitwy i kultu w świątyni, w dniu kiedy wypadła jego kolej. Bóg jest z nami w tym, co robimy na co dzień i dlatego nie potrzebujemy dodatkowych wrażeń i emocji, by Go odkryć.
Niech przykłady dwóch świętych: ojca i syna – Zachariasza i Jana Chrzciciela pouczają nas o tym, jak mądrze podchodzić do Boga, jak o Nim mówić i jak Go słuchać, aby nie stać się jedynie marnym aktorem, który będzie udawał, że wszystko już o Nim wie.
