Jezus jest po stronie chorych
Dzisiaj również Jezus stoi po stronie chorych, stoi na ich czele. Nie opuszcza ich. I uzdrawia. Szczególnym miejscem uzdrowienia duchowego jest sakrament namaszczenia chorych, podczas którego kapłan nakłada na chorego rękę.
zdjęcie: Loft Gallery
2020-09-02
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 4, 38-44
XXII tydzień zwykły
Jezus stanął nad teściową św. Piotra, bezwładnie leżącą w łóżku z powodu ciężkiej choroby. Aż 18 razy św. Łukasz, w swoim dwutomowym dziele przywołuje słowo efistemi, które oznacza stawać przy kimś, stawać nad kimś. Od greckiego czasownika efistemi pochodzi rzeczownik epistates określający człowieka stojącego przy kimś, stojącego na czele. To określenie zostało nadane Jezusowi przez apostołów i chorych, którzy potrzebowali Jego pomocy. Jezus stojąc nad chorą teściową Piotra pokazuje, po pierwsze, że jest z nią (jest po jej stronie) i nie opuszcza w godzinie jej próby. Po drugie, nie tylko jej towarzyszy w sensie czysto ludzkim, ale jako prawdziwy Zbawiciel i Lekarz, uzdrawia ją. Ukazuje tym samym swoją moc, godność i władzę. Konsekwencją dzieła zbawczego jest wiara człowieka.
Dzisiaj również Jezus stoi po stronie chorych, stoi na ich czele. Nie opuszcza ich. I uzdrawia. Szczególnym miejscem uzdrowienia duchowego jest sakrament namaszczenia chorych, podczas którego kapłan nakłada na chorego rękę. Ten gest kapłan czyni w imieniu Jezusa. Po nałożeniu ręki szafarz sakramentu wypowiada formuły błogosławienia Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego Pocieszyciela. Podkreślają one, że moc uzdrowienia nie pochodzi z naturalnych uzdolnień kapłana. Wraz z nałożeniem rąk, dokonuje się przekazanie Ducha Świętego i Jego nadprzyrodzonych darów. One mają służyć budowaniu wiary Kościoła.
W okresie trwającej epidemii sakrament namaszczenia chorych jest szczególnie ważnym sakramentem. Przez pośrednictwo kapłana udzielającego tego sakramentu, sam Jezus pragnie działać we wspólnocie Kościoła. W czytanym dzisiaj fragmencie Ewangelii, słyszymy, iż Jezus pełnił swoją służbę wobec chorych bardzo długo – całą noc. Stosując zasady bezpieczeństwa epidemicznego, otwierajmy się na przychodzącego Chrystusa w osobie kapłana.
Najpierw Jezus stał się Apostołem Boga. Następnie Jezus powołał apostołów. Są nimi także chorzy, którzy świadcząc z pogodą ducha o obecności Chrystusa w swoim życiu, stają się szczególnym światłem dla innych.
