Umiłować prawdę
Nie odrzucajmy mądrości naszych babć i dziadków. Nieraz ich ludzka mądrość ma znamiona mądrości Bożej. I prośmy Boga o ducha umiłowania prawdy dla każdego z nas.
zdjęcie: Loft Gallery
2020-09-16
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 7, 31-35
XXIV tydzień zwykły
Faryzeusze oraz uczeni w Piśmie uważali siebie za nieskazitelnych oraz za jedyne i właściwie autorytety w społeczeństwie. Dlatego Jana Chrzciciela i Jezusa oraz ich naukę, uznawali za zagrożenie dla swojej pozycji społecznej. Przez ich charyzmatyczną postawę i naukę, tracili swoich wyznawców. Ludzie szli nie do nich, ale do Jana Chrzciciela i do Jezusa, nawet jeśli trzeba było przemierzyć dalekie odległości. Faryzeusze oraz uczeni w Piśmie nie potrafili tego znieść. Uważali, że ascetyczne życie proroka to czyste szaleństwo. Zaś radosne i pełne miłości życie Jezusa uznawali za rozpustę. Jezus tłumaczy, iż zarówno sposób zachowania Jana Chrzciciela, jak i Jego samego, są usprawiedliwione. Zarówno Jan Chrzciciel, jak i Jezus, są autentyczni w swoich postawach. To nie Jan Chrzciciel i Jezus pobłądzili, z prawdą rozminęli się faryzeusze i uczeni w Piśmie. Zabrakło w ich sercu umiłowania i autentycznej troski o chwałę Boże, do czego przecież w pierwszej kolejności zostali powołani. Prawdę uznali za fałsz, a dobro za zło.
Dlatego niewłaściwą i przewrotną oceną życia Jana Chrzciciela i Jezusa starali się odciągnąć od nich ludzi. Celem tych zabiegów było zatrzymanie dla siebie jak najwięcej zwolenników. Brnęli w nieprawdzie coraz bardziej. Końcem tej drogi było skazanie Jezusa na śmierć.
Podobna postawa grozi także nam, gdy poddajemy krytyce ludzi o głębokiej wierze, prawdziwe autorytety życia. Są nimi nieraz ludzie prości, starsi, nie ci, którzy są z pierwszych stron gazet i z pierwszych stron w internecie. Próbuje się ich ukazać jako ludzi nie na ten czas, niemodnych, staroświeckich, nie znających życia. Nie tylko próbuje się zdyskredytować ludzi w starszym wieku za ich poglądy w sensie czysto ludzkim, ale także – i to jest najboleśniejsze – za ich wiarę. Ukazanie w fałszywym świetle ludzi starszych nieraz dokonuje się przez wydobywanie z ich życia przypadłości związanych z wiekiem. Jednak ostatecznie to prawda zwycięża. Nie odrzucajmy mądrości naszych babć i dziadków. Nieraz ich ludzka mądrość ma znamiona mądrości Bożej. I prośmy Boga o ducha umiłowania prawdy dla każdego z nas.
