O wychowaniu i posłuszeństwie
Czy w dzisiejszym świecie, w którym tyle mówi się o wolności, możemy i powinniśmy być posłuszni? Czy to słowo ma jeszcze dla nas jakieś znaczenie?
zdjęcie: Loft Gallery
2020-09-18
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 2, 41-52
XXIV tydzień zwykły, święto św. Stanisława Kostki
Rozważając dzisiejszą Ewangelię, przychodzą mi na myśl dwa słowa: posłuszeństwo i wychowanie. Czy w dzisiejszym świecie, w którym tyle mówi się o wolności, możemy i powinniśmy być posłuszni? Czy to słowo ma jeszcze dla nas jakieś znaczenie? Przecież tak często słyszymy słowa: „jesteśmy ludźmi wolnymi i sami decydujemy o wszystkim”. Przykładem może być tak aktualna sprawa, jak noszenie maseczek w okresie pandemii. Służby medyczne usilnie to zalecają, twierdząc, że to może ograniczyć rozszerzanie się wirusa. A ile osób mówi „po co, nie mają racji, ja się nie podporządkuję, mam swoje zdanie na ten temat”. Takich przykładów nieposłuszeństwa można wskazać bardzo wiele i to u osób w różnym wieku, zarówno u dzieci jak i dorosłych. A Jezus… „poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu i był im poddany”.
Posłuszeństwo w jakimś sensie łączy się z wychowaniem. Co to jest wychowanie?
Współczesne definicje podkreślają, że wychowanie to towarzyszenie wychowankowi w jego życiu przez wychowawcę. A więc przede wszystkim poznanie wychowanka przez wychowawcę i pomoc w realizacji jego zainteresowań i wykorzystywania jego umiejętności. Najważniejszymi wychowawcami są rodzice, ale i rola dziadków, szczególnie gdy spotykają się często z wnukami jest nie do przecenienia. Zdarza się tak, że rodzice czy dziadkowie wymarzyli sobie zawód dla swojej córki/syna czy wnuczki/wnuka i za wszelką cenę chcą, by ich decyzja była zrealizowana. Dobrze, jeżeli zamierzenia rodziców i dziadków pokrywają się z zainteresowaniami młodego człowieka, a jeżeli tak nie jest , to co z posłuszeństwem?
Bardzo poważne zadanie dla rodziców, dziadków to poznanie swojego dziecka, wnuka i pomoc w realizacji życia, a więc także drogi zawodowej i pomoc w jej osiągnięciu… „Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi”.
Módlmy się o rozumne wychowanie naszych dzieci, wnuków i ogólnie wychowanków.
