Pod „skrzydłami” Boga
To Bóg jest Panem świata, od Niego zależą dzieje świata. On jest Panem mojego życia, stąd pragnę być blisko Niego i chronić się pod Jego „skrzydła”.
zdjęcie: Loft Gallery
2020-10-29
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 13, 31-35
XXX tydzień zwykły
W tej krótkiej, dzisiejszej, pięciowersetowej Ewangelii zawarty jest opis wielkiego bólu Chrystusa, który doświadcza odrzucenia przez Naród Wybrany. Przekierowuje uwagę faryzeuszów przychodzących do Niego, z Heroda – nazywanego przez Jezusa lisem ze względu na umiejętność układania się króla z wielkimi ówczesnego świata – na Jego misję, Mesjasza, Syna Bożego. Pomimo czynionych przez Jezusa znaków, potwierdzających Jego pochodzenie i posłanie, nie został On przyjęty przez swoich. Jezus ukazuje piękny obraz, pełen wrażliwości i bliskości Boga wobec Izraelitów, ptaka – kwoki, która troszczy się o swoje pisklęta; na widok drapieżnika zwołuje je do siebie, aby ukryć je pod swymi skrzydłami. Bóg w taki sposób chronił w historii zbawienia Naród Wybrany. Jednak stale był odrzucany, czego apogeum nastąpiło w nieprzyjęciu i zamordowaniu Chrystusa. Konsekwencją odrzucenia Boga jest pustka duchowa. W paralelnym tekście u św. Mateusza czytamy słowa Jezusa skierowane do faryzeuszów: „Wasz dom zostanie wam pozostawiony pusty”. Ewangeliści pisząc słowa wypowiedziane przez Jezusa o domu, wiedzieli, że świątynia jerozolimska została zburzona przez Rzymian. Całość dzisiejszej Ewangelii kończy się słowami nadziei Jezusa: „nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: «Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie»”.
Jak wówczas, tak i dzisiaj, Jezus przychodzi. W Jego imieniu przychodzą kapłani sprawujący sakramenty święte i głoszący Ewangelię nawrócenia. Nie ma innej Ewangelii, jak właśnie ta – o przychodzącym Królestwie Bożym i o nawróceniu. Słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii są z jednej strony przestrogą, by nie odrzucać Boga i Jego Prawa, Dekalogu, by nie odrzucać Osoby Chrystusa i Jego nauki. Z wyrazistością Jezus przypomina dzisiaj V przykazanie Boże: Nie zabijaj. Konsekwencją odrzucenia Boga i Jego nauki jest dramat człowieka – jego duchowa pustka. Pustka duchowa całych społeczeństw zawsze prowadziła cywilizację na manowce. Z drugiej strony słowa Jezusa zapraszają nas dzisiaj do ufności w Bożą Opatrzność. Jak pisklęta chroniące się pod skrzydła swej matki, tak my mamy chronić się pod „skrzydłami” Boga. Ochrona ta nie ma być magicznym gestem, który ma nas cudownie zabezpieczyć, ale pełnym ufności z naszej strony otwarciem się na bliskość Chrystusa, w modlitwie, w sakramentach świętych, w Słowie Bożym. Z Jego obecności rodzi się w sercu głęboki pokój niezależny od zewnętrznych zagrożeń.
To Bóg jest Panem świata, od Niego zależą dzieje świata. Nie od Heroda i cesarza Tyberiusza, przed którym drżeli ówcześni podwładni. Bóg jako Pan świata w Osobie Chrystusa przychodzi do mnie, nawet wówczas, albo tym bardziej wówczas, gdy doświadczam jakiejkolwiek kruchości: gdy jestem chory, osłabiony przez wiek, gdy dowiaduję się o dodatnim wyniku testu na obecność koronawirusa w organizmie. On jest Panem świata, On jest Panem mojego życia, stąd pragnę być blisko Niego i chronić się pod Jego „skrzydła”.
