Czuwać i ufać
Modlitwa nie sprawi, że owe znaki zapowiadające ponowne przyjście Chrystusa nie pojawią się na świecie, ale uchroni człowieka przed lękiem i brakiem zaufania do Boga.
2020-11-27
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 21, 34-36
XXXIV tydzień zwykły
Mówiąc o cierpieniach i prześladowaniach, Chrystus nie chce wywoływać przerażenia swoich słuchaczy, ale chce ich na te wszystkie wydarzenia przygotować. To wszystko pozwala Jezusowi wlać mądrość w serca zatroskanych o swoją przyszłość uczniów. Powrót Chrystusa to dla nich czas zbawienia, ale także pocieszenia. Nie mogą jednak swojego serca obciążać tym co powierzchowne, albo co je uzależnia. Nałogi bowiem odbierają człowiekowi jasność patrzenia na rzeczywistość.
Święty Paweł napisze po latach: „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę. Pokarm dla żołądka, a żołądek dla pokarmu. Bóg zaś unicestwi jedno i drugie. Ale ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała” (1 Kor 6, 12-13). Wierzący muszą nauczyć się mądrze korzystać z dóbr tego świata ze świadomością, że czas na ziemi jest bardzo krótki. Zaś sam dzień przyjścia Pana jest nieoczekiwany i nadejdzie „tak, jak złodziej w nocy” (1 Tes 5, 2). Zwróćmy uwagę, że Łukasz nie używa przenośni złodzieja, ale używa metafory potrzasku, w który człowiek wpadnie nie wiadomo kiedy. Dla ludzi, którzy oddają się tylko sprawom ziemskim, nie myśląc o życiu wiecznym, dzień Pański przyjdzie i zastanie ich, gdy będą nieprzygotowani.
Jezus daje nam jeszcze przepis na skuteczną obronę przed pokusami w chwili słabości i zniechęcenia. Jest to modlitwa, do której usilnie zachęca. Modlitwa nie sprawi, że owe znaki zapowiadające ponowne przyjście Chrystusa nie pojawią się na świecie, ale uchroni człowieka przed lękiem i brakiem zaufania do Boga.
Jezus przypomina, że czuwanie ma być połączone z modlitwą. Kto bowiem czuwa, ten się modli, bo pragnie myślą być przy Bogu. Modlitwa też sprawia, że człowiek jest przytomny zarówno umysłem jak i sercem. Ta przytomność przygotowuje go na spotkanie z Panem.
