Obecni w Jezusowej modlitwie
W Modlitwie arcykapłańskiej Jezus pamięta o tych, którzy są Mu bliscy. Myśli o swoich uczniach, myśli o członkach rodzącego się Kościoła, myśli o mnie.
2021-05-19
Rozważanie do fragmentu Ewangelii J 17, 11b-19
VII tydzień wielkanocny
Modlitwa dla Jezusa jest przede wszystkim czasem bliskości i jedności z Ojcem. Głębię tej jedności odsłania nam dzisiaj św. Jan w tekście Ewangelii, w tak zwanej modlitwie arcykapłańskiej. W czasie publicznej działalności równie mocno akcentował tę intensywną więź łączącą Go z Ojcem. Z Jego ust niejednokrotnie padają słowa: „Ja nie jestem sam, Ten, który Mnie posłał jest ze Mną” (por. J 8, 16-29).
Z Ojcem łączy Jezusa głęboka więź, wspólnota. On w naturalny sposób stanowi jedność z Ojcem: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 30), „Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu” (J 10, 38), „Ojciec jest ze Mną” (J 16, 32). Dlatego modlitwa Jezusa jest ufna, pewna, pełna pokoju.
Dla nas więź z Ojcem jest przedmiotem tęsknot, pragnień, pracy duchowej, ascezy. Doświadczamy przy tym często poczucia bezradności i ograniczoności. Dla Jezusa te doświadczenia są obce. Jezus przy Ojcu czuje się jak w domu, On „jest w łonie Ojca” (J 1, 18).
W czasie modlitwy arcykapłańskiej Jezus prosi Ojca o uwielbienie: „Ojcze, otocz swego Syna chwałą” (J 17, 1). Otoczenie Jezusa chwałą, uwielbienie, jest potwierdzeniem i dopełnieniem Jego misji. Jest godziną wywyższenia Jezusa na krzyżu i objawieniem miłości Boga Ojca do Syna, a w Synu do całego świata, do każdego z nas. Nie jest to więc modlitwa prywatna, ale modlitwa o zbawienie każdego człowieka. W chwale Jezusa mają udział wszyscy wierzący.
Przedmiotem modlitwy Jezusa są również uczniowie: „Ja za nimi proszę (…) za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi” (J 17, 9). Jezus prosi Ojca o jedność uczniów na wzór jedności Trójcy Świętej (zob. J 17, 11). Modli się, aby zostali zachowani od złego (zob. J 17, 15). Uczniowie Jezusa będą przedmiotem nienawiści i prześladowań. Jezus świadomy niebezpieczeństw i grożącego zła prosi Ojca, by uchronił ich od niebezpieczeństw, by pozostali wierni, przeciwstawiając się złu. W podobny sposób każe modlić się nam: „Ale nas zbaw ode złego”.
Jezus prosi również, aby uczniowie zostali „uświęceni w prawdzie” (J 17, 17-19). Uświęcenie nie oznacza oddzielenia od grzesznego świata, stworzenia barier, które pozwolą uniknąć kontaktu z grzesznością. Uświęcenie dokonuje się w sercu człowieka poprzez wewnętrzne nawrócenie i jest darem Ducha Świętego. Uczniowie zostają uświęceni przez Ojca, otwierając się na prawdę, poznając Boga, Jego słowo, Jego miłość, poddając się woli Ojca.
W czasie modlitwy arcykapłańskiej Jezus modli się dalej za wszystkich wierzących. Patrzy w przyszłość i modli się za Kościół, prosi o jedność na wzór jedności Ojca i Syna w Duchu Świętym. Modli się także za cały świat: „Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie” (J 17, 20). Tą modlitwą obejmuje wszystkie pokolenia aż do końca świata. W modlitwie Jezusa jest zanurzony każdy z nas. Jezus pragnie, by wszyscy zostali wprowadzeni w objęcia Ojca i Syna.
