Wyraziści jak sól i światło

Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 5, 13-16
X tydzień zwykły

Bycie uczniem Chrystusa nie jest łatwe. Nasza wiara jest jedną z najbardziej wymagających na świecie – nie tylko zawiera w sobie przykazania, które pokazują jak dobrze i mądrze żyć, ale ma w sobie także nakaz miłości bliźniego i nieprzyjaciół. A to jest o wiele trudniejsze niż zachowanie wszystkich koniecznych zasad, z resztą one bez miłości nie mają najmniejszego sensu. To sprawia, że ktoś, kto wierzy w Jezusa, powinien odznaczać się wymienionymi tutaj cechami, a więc być o wiele bardziej zaawansowanym moralnie niż jego otoczenie. Właśnie dlatego Jezus zachęca nas, byśmy byli jak sól – ona nie tylko nadaje smak, ale również konserwuje. Prócz tego kiedy jest jej za dużo, od razu można ją wyczuć, bo jest bardzo wyrazista. Chrześcijanin również powinien być wyrazisty, rzucać się w oczy jak światło, które rozświetla całe miasto. To mieści się w pouczeniu, które skierował do nas w swoim liście św. Jakub mówiąc, że wiara bez uczynków jest martwa (Jk 2, 20).

Taka postawa z jednej strony jest bardzo trudna – zwłaszcza w świecie, który nie chce mieć z wiarą zbyt wiele wspólnego. Z drugiej strony rodzi niebezpieczeństwo pychy – postawy, w  której człowiek ze względu na swoją bliskość z Bogiem będzie czuł się lepszy od innych i obnosił ze swoją wiarą. W Kościele jest wielu ludzi, którzy za swój cel postawili sobie szukanie błędów i grzechów innych osób. Sól jest wyrazista w smaku, ale wtedy kiedy się ją weźmie do ust, sama nie narzuca się nikomu. Taki też powinien być każdy katolik – stanowczy, jednoznaczny, ale nie nachalny. To wzór jaki pozostawił nam po sobie Jezus.

Autorzy tekstów, Ks. Wąchol Grzegorz, Rozważanie, Komentarz do ewangelii