Pod krzyżem z Maryją
My również możemy wejść w misję Matki Bożej Bolesnej. Stojąc pod krzyżem Chrystusa, czyli przy łóżku chorego, towarzysząc temu, któremu jest źle na duszy i na ciele. Równocześnie jednocząc się z Matką Bolesną, możemy podobnie jak Ona modlić się za innych, za Kościół.
zdjęcie: Loft Gallery
2021-09-15
Rozważanie do fragmentu Ewangelii J 19, 25-27
XXIV tydzień zwykły
Wczoraj obchodziliśmy święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Dzisiaj jest wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Bolesnej. Wpatrujemy się w Maryję stojącą pod krzyżem, współcierpiącą z Chrystusem. Maryja powiła Niemowlę Jezus, wychowała Syna, towarzyszyła Chrystusowi w Jego działalności misyjnej, teraz stoi przy Nim w godzinie Jego śmierci. Jest Matką Chrystusa, równocześnie staje się Matką św. Jana, staje się Matką stojących pod krzyżem i jest naszą Matką. Maryja nie złorzeczy krzyżującym Jej Syna. W Sercu modli się zarówno za swojego Syna, jak i za tych, których stała się Matką. Z Jej modlitwy, pełnej bólu, ale i zawierzenia, rodzi się najpiękniejszy dar: Kościół. Kościół rodzi się z miłości Chrystusa do człowieka i rodzi się z miłości Maryi do nas.
I my również możemy wejść w misję Matki Bożej Bolesnej. Stojąc pod krzyżem Chrystusa, czyli przy łóżku chorego, towarzysząc temu, któremu jest źle na duszy i na ciele. Równocześnie jednocząc się z Matką Bolesną, możemy podobnie jak Ona modlić się za innych, za Kościół, za tych którzy „krzyżują” Mistyczne Ciało Chrystusa przez swój grzech, niewiarę, odejście od Boga i od wspólnoty. I podobnie jak Maryja, nie buntując się i nie złorzecząc, możemy się Jezusowi powierzyć. On wie, jak rozwiązać nasze trudne sprawy i problemy. On wie, jaki jest odpowiedni czas. On wie również, jak tworzyć Kościół.
Ważnym ogniwem budującym Kościół jest ofiara cierpienia osób chorych. Podobnie jak 100 lat temu Kościół w Holandii został odnowiony przez Apostolstwo Chorych, tak współcześnie Kościół może być odnowiony przez Apostolstwo Chorych, czyli przez towarzyszenie chorym (w szpitalu, w domu, w kościele – przez organizowanie w parafiach Dni Chorego, przez wizyty duszpasterskie u chorych) oraz przez duchowość samych chorych ofiarujących się Bogu za Kościół święty. Patronką w tej drodze staje się Matka Boża Bolesna, Uzdrowienie Chorych.
Powierzam Matce Bożej Bolesnej – Uzdrowieniu Chorych całe Apostolstwo Chorych, dzisiaj zwłaszcza członków Zarządu Apostolstwa, którzy się spotykają na pierwszym zebraniu. Co tydzień ofiaruję Mszę świętą w intencjach przysyłanych do Sekretariatu Apostolstwa Chorych. Również dzisiaj podczas Mszy świętej w Sekretariacie, będziemy modlić się za Apostolstwo Chorych oraz w intencjach ich członków. Zapraszam do odmówienia Aktu poświęcenia się chorych Matce Bożej Bolesnej, ułożonego przez papieża Piusa XII:
O Matko łaskawa i dobra, której serce przeniknął miecz boleści (Łk 2,35), oto my, biedni i chorzy stajemy wraz z Tobą na Kalwarii obok Jezusa. Powołani do wzniosłej łaski cierpienia, pragniemy dopełnić w nas tego, czego nie dostaje cierpieniom Chrystusa, za Ciało Jego, którym jest Kościół (Kol 1,24). Poświęcamy Tobie nas samych i nasze cierpienia, żebyś nas położyła na ołtarzu krzyża Twojego Boskiego Syna, jako pokorne ofiary przebłagalne za zbawienie nasze i naszych braci. Przyjmij, Matko Bolesna to nasze poświęcenie i ofiarowanie, wzmocnij w naszych sercach wielką nadzieję, abyśmy jak teraz uczestniczymy w cierpieniach Jezusa, tak mogli kiedyś z Nim razem być w radości życia wiecznego. Amen.
