Pewność Bożej łaski
Tradycyjnie Marta i Maria symbolizują dwa wzorce zachowania człowieka wierzącego: zaangażowanie w pomoc i usługiwanie innym oraz słuchanie Bożego Słowa. Czy któryś z nich jest ważniejszy?
zdjęcie: Loft Gallery
2021-10-05
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 10, 38-42
XXVII tydzień zwykły
Wydaje się z lektury omawianego dzisiaj fragmentu Pisma świętego, że Jezus karci Martę, która uwijała się pośród różnych zajęć, by ugościć swojego przyjaciela. Jednak Chrystus pokazał jej, że praca, którą podejmuje nie jest bezwartościowa, ale łaska płynąca z wsłuchiwania się w Boga jest pewniejsza – jej siostra nie będzie jej pozbawiona. I jest centrum życia każdego wierzącego. Jak to mamy rozumieć? Czy powinniśmy zastanawiać się, co jest ważniejsze: kontemplacja Boga czy dobre uczynki?
Jedno i drugie odgrywa istotną rolę. Chrystus jednak uczy, że same uczynki bez zakorzenienia w Bogu nic nie przynoszą. By czyn miał jakąś wartość, musi być podejmowany z miłości, nie z przeświadczenia, że tak wypada, bo przyszli goście, albo ktoś oczekuje pomocy więc trudno się od tego wymówić. Miłość, której źródłem jest Bóg, powinna być naszą motywacją do czynienia dobra. Inaczej staniemy się filantropami, którzy robią coś tylko po to, żeby się pokazać innym. Ostatecznie i Maria i Marta zostały świętymi – każda miała inną drogę do tej świętości, a to co ich połączyło oprócz bycia siostrami to przyjaźń z Jezusem. Każdy, kto odkrywa Go jako kogoś ważnego, może mieć nadzieję na świętość.
