Jesteście ważniejsi!
Bóg, który troszczy się o coś tak małego jak wróble, tym bardziej troszczy się o człowieka, o nas.
zdjęcie: Loft Gallery
2021-10-15
Wielotysięczne tłumy zebrały się wokół Jezusa, a On przemawiając, zwracał się do swoich uczniów, nazywając ich przyjaciółmi, czyli zwracał się również do nas, bo my, osoby wierzące jesteśmy Jego uczniami i zarazem przyjaciółmi.
„Nie ma nic ukrytego co by nie wyszło na jaw”, czyli Jezus przestrzega nas przed mówieniem nieprawdy. Życie codzienne pokazuje, że kłamstwo ma „krótkie nogi”, kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw. Kłamstwo w relacjach międzyludzkich zaburza te relacje, powoduje, że przyjaźnie, znajomości rozpadają się i są przyczyną różnego rodzaju konfliktów. Kłamstwo może wyrządzić krzywdę drugiemu człowiekowi, za którą my ponosimy winę.
Dlaczego posuwamy się do kłamstw? Bardzo często ze strachu, że będziemy źle odebrani przez środowisko osób bardziej wpływowych, bogatszych.
A Jezus mówi „nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, bójcie się tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła”. Wiara usuwa lęk przed ludźmi a wzmacnia bojaźń Bożą, czyli szacunek wobec autorytetu Boga. A Bóg, który troszczy się o coś tak małego jak wróble, tym bardziej troszczy się o człowieka, o nas. Wróble były pokarmem ludzi biednych. Jeśli Bóg troszczy się o coś tak mało wartościowego jak wróble, o ileż bardziej troszczy się o nas, ludzi!
A jak my zachowujemy się wobec Boga? Czy słowa „biada wam obłudnicy”, z wcześniejszych wierszy Ewangelii według św. Łukasza, nie są kierowane do nas katolików, którzy być może uczestniczymy we Mszy świętej, w innych nabożeństwach, modlimy się, a w gronie osób bliskich, znajomych, w życiu społecznym zachowujemy się tak, jakby Boga nie było?
Jezu, uwolnij moje serce od obłudy, a tym samym od wszelkich lęków. Spraw, by moja mowa była „tak- tak, nie -nie”. Jezu ufam Tobie!
