Czekać
Ileż to razy w naszym życiu chcieliśmy, aby Bóg wysłuchał naszych modlitw teraz, natychmiast. Ileż to razy denerwowaliśmy się, że Bóg nam nie pomaga. Jakże niecierpliwy potrafi być człowiek. A Pan mówi nam dzisiaj żebyśmy uzbroili się właśnie w cierpliwość.
2021-11-13
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 18, 1-8
XXXII tydzień zwykły
Modlitwa nie działa na zasadzie dotknięcia magiczną różdżką – prosimy o coś, a Pan Bóg nam to daje. Nie. Modlitwa ma pogłębić naszą wiarę, ma rozbudzić zaufanie, bez którego nie będziemy w stanie osiągnąć spokoju. Podczas modlitwy nie raz się niecierpliwimy. Chcielibyśmy, aby Pan spełnił nasze prośby wtedy, kiedy my tego chcemy. W Ewangelii Jezus pokazuje nam, że powinniśmy być cierpliwi.
W dzisiejszej przypowieści widzimy dwie postaci – niesprawiedliwego, bezbożnego sędzię oraz natarczywą wdowę, która tak długo przychodziła do niego prosząc o pomoc, aż ją uzyskała. Jaką siłę mają wytrwałość i cierpliwość! Dzięki tym cechom nawet nieliczący się z nikim zatwardziały człowiek ulega i pomaga kobiecie.
Pan Bóg ma niewiele wspólnych cech z negatywnym bohaterem przedstawionym dziś w Ewangelii. Jest jednak także sędzią, tylko sprawiedliwym i miłosiernym. Jest naszym Ojcem, pragnącym naszego dobra. O ile łatwiej jest nam uzyskać pomoc zatroskanego o nas Boga! Skoro wdowie udało się wytrwałością poruszyć zatwardziałego bezbożnika, o ileż szybciej miłujący nas Pan wysłucha naszych modlitw.
Często zapominamy, że modlitwa ma nas prowadzić przede wszystkim do wiary. To zaufanie Bogu sprawia, że rozumiemy konieczność czekania. Pan ma swój plan na nasze życie. Najlepszy plan, prowadzący do naszego zbawienia. Cierpliwość daje nam zrozumienie, że czasem warto poczekać, że to Bóg najlepiej wie kiedy ofiarować nam konkretne dary.
Spróbujmy być jak ta wdowa, która się nie poddaje. Z pokorą, cierpliwie, wytrwale prosi o pomoc. Zaufajmy i pozwólmy się Panu prowadzić.
