Trwać w Krzewie

„Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy”.

Jezus zaraz na początku używa stwierdzenia „ja jestem” (gr. ego eimi). Słowa te objawiają boską godność Jezusa nawiązując do tekstu Wj 3,14, w którym Bóg objawia swe imię Mojżeszowi: „Jestem, który Jestem”. Wyrażenie ego eimi jest bardzo charakterystyczne dla czwartej Ewangelii i często w niej występuje. Jezus nazywa siebie krzewem winnym, który jest uprawiany przez niebieskiego Ogrodnika. Obraz Izraela jako winnicy znany jest także w tekstach Starego Testamentu (zob. Oz 10,1-2; Iz 5,1-7; Ez 15,1-5). 

„Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – o ile nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie”.

Jezus wyraźnie odnosi symbolikę latorośli do swoich uczniów, zapewniając ich o czystości dzięki Jego słowu wypowiadanemu do nich. Słowo Jezusa ma moc oczyszczającą i uzdrawiającą. Jezus wzywa swych uczniów do tworzenia wspólnoty z Nim. W tym kontekście zostaje użyty czasownik „trwać” (gr. menein). Oznacza on nie tylko trwanie w wierze, lecz także tworzenie wspólnoty i jedności z Jezusem. W sposób obrazowy Ewangelista przedstawia, że życie człowieka bez łączności z Bogiem nie może przynosić owocu i obumiera. 

„Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić”.

Jezus wyraźnie określa relację ze swymi uczniami, nazywając siebie krzewem winnym a uczniów latoroślami. Owocne życie uwarunkowane jest głęboką wspólnotą z Jezusem i polega na realizacji przykazania miłości Boga i drugiego człowieka oraz na dawaniu świadectwa i głoszeniu Słowa Życia wszystkim ludziom żyjącym w mrokach śmierci. 

„Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie”.

Sytuacja osób chcących ułożyć sobie życie poza Bogiem, zostaje porównana do bezużytecznych latorośli, które przez ogrodnika są wyrzucane na zewnątrz i stopniowo usychają. Jako wyschnięte są spalane w ogniu. Każdy grzech osłabia bowiem relację z Bogiem, wprowadzając człowieka w rzeczywistość śmierci.

Czy osoby chore i cierpiące w jakiś szczególny sposób trwają w Winnym Krzewie? Tak. Przez swoje zjednoczenie z cierpieniem Pana Jezusa, mają dostęp do owoców Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, i dzięki temu mogą wyprosić wiele łask dla Kościoła i świata.

Autorzy tekstów, Cogiel Renata Katarzyna, Polecane, Nasze propozycje