Bóg „Złota Rączka”
Bóg nie wymienia, lecz naprawia tzn. uzdrawia i podnosi. Nie potrzebuje nowego materiału, by mnie stworzyć, bo wciąż widzi dobro w tym, co roztrzaskane, słabe i kruche.
2022-07-28
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 13, 47-53
XVII tydzień zwykły
Czytając dzisiejszy fragment Ewangelii, mam przed oczami obraz cierpliwego i czułego Boga. Moją uwagę zwracają szczególnie słowa: „usiadłszy, dobre zebrali w naczynia (…)”.
Jestem naczyniem, które Bóg ukształtował z wielką miłością i uwagą. Używając ludzkich pojęć można powiedzieć, że Bóg natrudził się, stwarzając mnie. Jestem jak piękne naczynie, okazały dzban. Gdy jednak moje życie niczym ów dzban roztrzaskuje się o grzech, Bóg nie wyrzuca rozbitego naczynia do śmieci, nie wymienia go, ale z pieczołowitością, uwagą i delikatnością stwarza mnie na nowo z potłuczonych kawałków. On zbiera wszystkie kawałki i cierpliwie składa w całość. Bóg nie wymienia, lecz naprawia tzn. uzdrawia i podnosi. Nie potrzebuje nowego materiału, by mnie stworzyć, bo wciąż widzi dobro w tym, co roztrzaskane, słabe i kruche. Bogu wystarczy to, co we mnie potłuczone. On ma moc przywrócić mojemu życiu właściwy kształt i sens.
Boże, dziękuję Ci, że dla Ciebie nie ma straconych szans. Ty moje rozbite w proch życie uzdrawiasz i pielęgnujesz. Nigdy nie znudzi Ci się stwarzanie mnie na nowo.
