Namioty na górze
Piotr zaproponował Jezusowi rozłożenie namiotów dla Niego, Mojżesza i Eliasza. Jaki sens miał ten pomysł? Wydaje się bardzo niedorzeczny, ale właśnie z tego powodu jest nam bardzo potrzebny.
zdjęcie: Loft Gallery
2023-02-18
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mk 9, 2-13
VI tydzień zwykły
Przemienienie Jezusa na górze Tabor jest jednym z najważniejszych momentów w ziemskim życiu Jezusa Chrystusa. Pozwoliło Jego najbliższym uczniom utwierdzić się w przekonaniu, że Jezus jest rzeczywiście Mesjaszem – kimś więcej niż tylko jednym z wielu wędrownych rabinów, czy nadzwyczajnych mówców. Pozwoliło im uwierzyć, że jest Synem Bożym. Samo wydarzenie chociaż piękne i potrzebne, zawiera w sobie bardzo dziwny element, który wydaje się być zupełnym dziwactwem po stronie Piotra. Zaproponował on rozłożenie trzech namiotów – dla Jezusa, Eliasza i Mojżesza. Czemu miałoby to służyć? Po co Chrystusowi i dwóm starotestamentalnym prorokom namioty? Czy mieliby tam spędzić więcej czasu np. na wspólnej modlitwie, czy medytacji? Nie wiemy, co kryło się w zamyśle Piotra, ale ewangelista Marek dodaje, że nie wiedział, co powiedzieć, tak byli przestraszeni (zob. Mk 9, 6).
Piotr po długim procesie utwierdzania swojej wiary w Jezusa Chrystusa stal się Jego następcą i pierwszym spośród apostołów. Dla nas to bardzo dobra wiadomość, bo pokazuje, że podobnie jak i on, też czasem możemy kompletnie nie wiedzieć, co się dzieje między nami a Bogiem, też możemy mieć kryzys wiary, wątpliwości, czy poczucie kompletnego zagubienia. Tomasz Merton powiedział kiedyś, że jeśli ktoś twierdzi, że nigdy nie miał żadnych wątpliwości, to tak naprawdę nigdy nie wierzył na poważnie. Piotr uczy nas, czym jest wiara – nie prostą odpowiedzią na wszystkie pytania, ale nieustanną wędrówką wraz z Bogiem przez różne momenty naszego życia. Niekiedy są to szczyty triumfu jak na Górze Tabor, a innym razem chwile boleści i kaźni jak na Golgocie.
