Kościół ogniskiem Miłości – Łopoczno (Les Foyers de Charite)

Hasłem trwającego roku liturgicznego są znamienne słowa: Wierzę w Kościół Chrystusowy. Te słowa dla nas ochrzczonych brzmią jak imperatyw, by ukazywać światu, że Kościół jest skarbnicą wielkich Bożych darów, domem Miłości Miłosiernej, dla którego warto żyć i zawierzać w zaufaniu samego siebie. Imperatyw ten zyskuje na aktualności tym bardziej dziś, kiedy piękno Kościoła Chrystusowego oraz prawdę o nim próbuje się oszpecić przez kłamliwe historie. Dziś potrzeba głosu świadków żyjących prawdą o Kościele, takimi świadkami pozostają między innymi członkowie Wspólnoty Ognisko Miłości. 

Ogniska Miłości są wspólnotami powstałymi z inicjatywy francuskiej sługi Bożej Marty Robin (1902-1981). (Obecnie toczy się jej proces beatyfikacyjny). Za życia Marty powstało 50 domów wspólnot na całym świecie, a obecnie istnieje ich 75. Zostały one zatwierdzone przez Papieską Radę ds. Świeckich w 1999 r. Ich misją jest formacja oraz ewangelizacja poprzez prowadzenie rekolekcji, dni skupienia oraz świadectwo życia duchem Ewangelii członków wspólnoty. Zrzesza ona osoby świeckie, które zobowiązują się do głoszenia nauki Kościoła katolickiego oraz do pełnej miłości służby braciom i siostrom, która ma być znakiem miłości do Boga. Członkowie Ogniska zobowiązują się do życia w bezżenności w takim stanie, w jakim się wstąpiło. Każdy dom wspólnoty tworzy kapłan nazywany ojcem duchownym oraz kobiety i mężczyźni pozostający w stanie bezżennym.

Pan Sławomir Kosowski pochodzący z archidiecezji lubelskiej posługuje w Domu wspólnoty od 1998 r. Kilka lat później złożył akt zaangażowania. Od 2001 r. pełni funkcję szafarza nadzwyczajnego Komunii. We wspólnocie zarządza kwestią finansów oraz opiekuje się ogrodem.

Agata Płatek: Czy może Pan podzielić się własnym doświadczeniem Boga w tym miejscu?

Sławomir Kosowski: Moim najmocniejszym doświadczeniem Boga jest życie wspólnotowe w Ognisku. Odkrywając powołanie, z jednej strony miałem pragnienie służenia Panu Bogu, oddania swojego życia poprzez  czynienie dobra, z drugiej strony towarzyszyło mi silne poczucie własnych ograniczeń, zamknięcia w sobie, potrzeba samorealizacji. Dzięki życiu we wspólnocie Bóg przyszedł do mnie z darem uzdrowienia i wszechstronnego rozwoju. Ognisko jest dla mnie miejscem działania łaski Bożej poprzez ludzi dobrej woli, którzy mają też swoje słabości. Stało się ono środowiskiem odkrywania moich talentów i umiejętności, a nawet realizacji wielkich marzeń. 

Agata Płatek: Typowym dla wspólnoty sposobem oddziaływania ewangelizacyjnego oraz formacyjnego są rekolekcje, dni skupienia. Jest to szczególnie cenne w dzisiejszym świecie kultury cyfrowej, uwikłania człowieka w rzeczywistość materii i konsumpcji. Czy może Pan powiedzieć, czym są Rekolekcje Podstawowe przez Was prowadzone oraz kiedy się odbywają?

Sławomir Kosowski: Rekolekcje Podstawowe ukazują syntezę wiary katolickiej, podczas konferencji omawiane są podstawowe prawdy wiary w oparciu o Pismo Święte i w świetle Nauki Kościoła. Trwają pięć dni i są przeżywane w ciszy.  Każdy z uczestników może przyjrzeć się samemu sobie i zapytać siebie, jaka jest jego wiara i co może zrobić, aby ją pogłębić, umocnić. Specyfiką tego czasu jest to, że każdy przeżywa osobiste spotkanie z Bogiem, ale dokonuje się to we wspólnocie. Cała wspólnota Ogniska przyjmuje rekolektantów i jest zaangażowana w tworzenie szczególnego klimatu tych dni przez wspólne uczestnictwo w Eucharystii, adoracji Najświętszego Sakramentu. Członkowie Ogniska poprzez ofiarowanie swojej modlitwy i pracy w intencji uczestników niejako duchowo niosą każdego z nich. Istnieje możliwość rozmowy z ojcem prowadzącym. Niestety ta forma rekolekcji jest jeszcze mało znana w Polsce i mamy jak dotąd niezbyt wiele zgłoszeń, stąd w programie rocznym są one organizowane jedynie dwukrotnie. Jednak wiele innych form rekolekcji, które proponujemy, nawiązuje treścią i formą do Rekolekcji Podstawowych.

Agata Płatek: Ognisko prowadzi także różne rekolekcje pogłębiające m. in. wprowadzające w modlitwę kontemplacyjną a oparte o Lectio Divina. Są adresowane do wszystkich, którzy pragną pogłębić swoją więź z Bogiem dzięki Słowu Bożemu, lub też odnaleźć się na drodze swojego rozwoju duchowego. Cisza stanowiąca ważny element tego czasu pomaga uczestnikom otworzyć wnętrze na działanie Ducha Świętego. Czy może Pan powiedzieć coś więcej o tej formie rekolekcji i jak często są one organizowane w ciągu roku w Ognisku?

Sławomir Kosowski: Rekolekcje Lectio Divina, oparte są na wielowiekowej praktyce modlitwy słowem Bożym. Jest to praktyka dostępna dla wszystkich wierzących: prostych i uczonych, duchownych i świeckich. Jest ona szczególnym rodzajem duchowości, radykalną formą życia chrześcijańskiego. Wierne i cierpliwe kroczenie drogą Lectio Divina pomaga przemodlić i zgłębić słowo Boże, aż do całkowitego poddania się Jego działaniu, aż do zjednoczenia się z Jezusem – Słowem Wcielonym, który przemienia ludzkie życie, stając się jego Panem. Lectio Divina jest też szczególną drogą rozeznawania życiowego powołania. Chcemy przybliżyć ów piękny skarb Kościoła, omawiając poszczególne momenty tej drogi, wprowadzając w praktykę wspomnianej modlitwy. Raz do roku w naszym programie mamy rekolekcje z hasłem: Otwórz mnie na Słowo. Polecamy je szczególnie osobom, które po raz pierwszy spotykają się z drogą Lectio Divina. Cechą charakterystyczną wszystkich wydarzeń jakie proponujemy w Ognisku jest to, że prowadzi się je w otoczeniu wspólnoty. Celem tego jest otwarcie się na przeżywanie swojej wiary we wspólnocie Kościoła, aby mogła się wyrazić także przez czyny miłosierdzia. „Wiara bez uczynków jest martwa” – jak czytamy w Liście świętego Jakuba.

Agata Płatek: Ciekawie Pan to ujął. Słowo Boże staje się duchowym pokarmem, chlebem duszy, który napełnia serce Żywym Bogiem – Miłością. Czy księża i osoby konsekrowane też mają w Domu Ogniska możliwość przeżycia własnych dni skupienia?

Sławomir Kosowski: Pośród naszych propozycji są także rekolekcje adresowane dla kapłanów, ale zdarza się, że kapłani czy siostry zakonne uczestniczą w Rekolekcjach Podstawowych. Wielu z nich daje świadectwo głębokiego przeżycia tego czasu. Ognisko jest także otwarte na formę indywidualnego przeżycia takich dni, po wcześniejszym uzgodnieniu naszych możliwości, ponieważ przyjmujemy również różnego rodzaju grupy parafialne.

Agata Płatek: Czy istnieje możliwość, by poza eventami grupowymi zatrzymać się w Domu Ogniska na kilka dni w celu modlitwy, wyciszenia, czy wypoczynku? Nowy dom Ogniska znajduje się w uroczym miejscu nad Wisłą.

Sławomir Kosowski: Tak, oczywiście. Nasza wspólnota stara się żyć duchem Świętej Rodziny z Nazaretu, a zatem, być otwartą na niesienie pomocy w spotkaniu z Bogiem i drugim człowiekiem. Przyjmujemy wiele osób na pobyt indywidualny poszukujących klimatu wyciszenia, modlitwy, czy rozmowy z kapłanem. Niektórzy mówią, że czują się u nas jak w duchowym sanatorium. Gościnność należy do istoty naszej posługi.

Agata Płatek: Czy w Waszej działalności jest jakiś element posługi wobec chorych, albo ukierunkowanie na duchowość Marty Robin przeżywającej cierpienia w głębokiej jedności z Chrystusem?

Sławomir Kosowski: Marta Robin mimo, że cierpiała fizyczne męki, przyjmowała wszystkich, którzy ją odwiedzali. Wobec chorych okazywała postawę troski i współczucia. Podobnie Ogniska, choć jako główne zadanie mają ewangelizację, to też na różne sposoby pochylają się nad osobami chorymi. Charité w nazwie francuskiej wspólnoty oznacza Miłość Miłosierną, wyrażającą się przez gesty miłosierdzia. W programie rekolekcji prowadzonych przez nasz dom są:  warsztaty dla osamotnionych, jest to propozycja dla osób przeżywających stratę kogoś bliskiego. Są też rekolekcje dla uzależnionych i współuzależnionych oraz trzy razy w ciągu roku proponujemy dziesięciodniowe rekolekcje z postem Daniela, których uczestnicy są objęci opieką medyczną. Mamy kilka pokoi dla niepełnosprawnych i windę. Posługa Ogniska ukierunkowana jest na umocnienie duchowe i fizyczne. Rekolekcje dla wielu są czasem odpoczynku i odprężenia, a warunki ku temu są tutaj doskonałe.

Agata Płatek: Czy członkiem wspólnoty może zostać każdy? Jakie są warunki pozostania w Domu na zawsze?

Sławomir Kosowski: Członkiem wspólnoty może zostać każdy, kto rozezna takie życiowe powołanie. Przynależenie do Ogniska oznacza oddanie swojego życia Bogu w komunii z Kościołem (w stanie świeckim). Istotnymi elementami powołania do Ogniska Miłości są: otwartość na życie wspólnotowe i współpracę świeckich z kapłanami.

Agata Płatek: Dziękuję bardzo za rozmowę, życzę obfitości Bożych darów w codziennej posłudze.

Autorzy tekstów, pozostali Autorzy, Najnowsze, bieżące