Ewangelia dla wszelkiego stworzenia
W oktawie Wielkanocy codziennie odczytujemy fragmenty Ewangelii dotyczące zmartwychwstania Chrystusa i słuchamy świadectw Jego obecności pośród różnych osób. Dzisiaj nie tylko ludzie stają się bohaterami Jezusowej wypowiedzi.
2023-04-15
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mk 16, 9-15
Sobota w oktawie Wielkanocy
To, co rzuca się nam w oczy rozważając dzisiaj fragment Ewangelii św. Marka, to spotkanie z Marią Magdaleną, z której Jezus wyrzucił siedem złych duchów i która według tradycji była nawróconą nierządnica a jednocześnie jedną z najwierniejszych uczennic naszego Zbawiciela. Nie trzeba nawet zbyt wnikliwie przyglądać się ewangelicznym historiom, żeby odkryć że wielokrotnie bliżej Boga byli ci, którzy w powszechnej opinii zasługiwali na potępienie – grzesznicy, celnicy, nierządnice. Może nieco bardziej wnikliwie trzeba przypatrzeć się naszemu podejściu do ludzi, których powszechnie krytykujemy, gdyż może się okazać, że pomimo swojego grzechu to oni są bliżej Pana Boga niż my – przekonani o swojej wierze i o zaangażowaniu w nią.
Pod koniec analizowanego dzisiaj fragmentu pojawia się, jakby niepostrzeżenie, sformułowanie, które może nas zaskoczyć jeszcze mocniej: „I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!»”. Wydawać by się mogło, że już doskonale wiemy i znamy Chrystusowy nakaz dotyczący ewangelizowania wszystkich napotkanych ludzi, ale tutaj pojawia się słowo „stworzenie”, a więc tak jakby Ewangelia była przeznaczona dla wszystkich – również dla innych niż ludzie stworzeń. Ale przecież nikt nie próbuje tłumaczyć swojemu kotu, psu, czy roślinom w ogródku, kim jest Jezus. O co zatem chodzi? Być może Chrystus chciał podkreślić, że Boża Opatrzność obejmuje cały świat, a Bóg chociaż nie obdarzył duszą zwierząt i roślin i nie przewidział dla nich jakiejś formy zbawienia, to jednak troszczy się o cały świat. Dla nas płynie stąd zobowiązanie, byśmy o ten otaczający nas świat dbali i obchodzili się z nim odpowiedzialnie.