Jesteśmy obdarowani
Spróbujmy szczerze i głębiej spojrzeć na otrzymane od Boga dary: na życie, zdrowie (jakie aktualnie posiadamy), takie a nie inne relacje, taką a nie inną pracę. Im bardziej odkrywamy łaskę Boga, tym więcej i głębiej widzimy. I tym bardziej winniśmy z tą łaską współpracować. Każdy według swoich możliwości.
zdjęcie: Loft Gallery
2023-10-25
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 12, 39-48
XXIX tydzień zwykły
„Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą” – tym zdaniem Jezus kończy dwie przywołane dzisiaj w liturgii przypowieści. Rodzi ono pytanie: czy jestem świadomy wielości darów, które otrzymałem od Boga oraz odpowiedzialności, która na mnie spoczywa w kwestii ich dobrego wykorzystania?
Często nie widzimy tych darów. Dlatego próbujemy od drugiego człowieka i od samego Boga domagać się rekompensaty za „nasze pokrzywdzenie”, niewyposażenie w odpowiednią ilość talentów według naszego mniemania. Ewangelia uczy nas innego, głębszego spojrzenia na swoje i bliźnich życie. Każdy z nas otrzymał w zalążku od Boga naprawdę wiele. Nie potrafię się nadziwić postawie wielu chorych, czy niepełnosprawnych – z którymi się spotykam – potrafiących się cieszyć życiem i wyrażających swoją wdzięczność za otrzymane dary. Postawa ta rodzi w ich środowisku wiele pokoju i wzajemnej życzliwości. Mówią: „kolejny dzień życia otrzymałem w darze od Pana Boga”. To świadectwo wiary ustawia we właściwy sposób moje pragnienia i aspiracje.
Spróbujmy szczerze i głębiej spojrzeć na otrzymane od Boga dary: na życie, zdrowie (jakie aktualnie posiadamy), takie a nie inne relacje, taką a nie inną pracę. Niektórzy chorzy odkrywają duchową wartość Apostolstwa Chorych: ofiarowanego cierpienia w zjednoczeniu z Chrystusem za Kościół święty. Im bardziej odkrywamy łaskę Boga, tym więcej i głębiej widzimy. I tym bardziej winniśmy z tą łaską współpracować. Każdy według swoich możliwości.
Gorzej jeśli tego nie potrafimy dostrzec. Zdarza się wówczas, że traktujemy naszych bliskich podobnie jak ów ewangeliczny sługa – wykorzystujemy ich do swoich egoistycznych celów. Jezus przestrzega nas przed taką postawą. Mówi, że nie wiemy do końca, kiedy będziemy zdawać przed Bogiem zarząd ze swojego życia. Będąc przygotowanym na spotkanie z Nim, zawsze winniśmy traktować naszych bliźnich jako dar samego Boga, nie jako konkurentów. I stale podejmować wysiłek wspólnego dążenia do zbawienia.
