Wiara w życie wieczne
Dla nas celem jest życie wieczne i wiara w to, że kiedyś Bóg przyjmie nas do grona zbawionych. Bez niej religia stanie się jałową tradycją.
zdjęcie: Loft Gallery
2023-11-24
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 20, 27-40
XXXIII tydzień zwykły
Saduceusze stanowili bardzo dziwną grupę religijną wśród starożytnych Izraelitów. Właściwie traktowali swoją wiarę jako czynnik porządkujący codzienne życie, bez głębszych refleksji na temat wieczności. Poglądy saduceuszów mogą być bardzo bliskie współczesnemu człowiekowi. Obserwuje się postawy wrogości wobec religii, ale często też można usłyszeć głosy, że jest ona potrzebna, jako pewien system społeczny, porządkujący ludzkie zachowanie. Z takiego założenia wychodzili różni myśliciele np. francuski socjolog Emil Durkheim widzący w Kościele pożyteczną instytucję, która wyznacza prawa i zasady codziennego życia, czy Ivan Pawłow, radziecki neurolog uważający religijność za ważną cechę ludzi o słabym układzie nerwowym. Także dzisiaj można spotkać dowartościowanie instytucji religijnych jako tych, które dbają o dziedzictwo kulturowe, rozwijają sztukę czy uczą zasad moralnych. Przy okazji świąt Bożego Narodzenia czy Wielkanocy można spotkać rzesze ludzi kupujących prezenty, ubierających choinkę lub święcących pokarmy, ale jednocześnie nie zajmujących się w ogóle myśleniem o zbawieniu. Po co to wszystko?
Jednak jako ludzie wierzący nie możemy na tym spocząć. Dla nas celem jest życie wieczne i wiara w to, że kiedyś Bóg przyjmie nas do grona zbawionych. Bez niej religia stanie się jałową tradycją dzięki, której będzie można co najwyżej ucieszyć się świętami. Ale nas powinien fascynować Chrystus i utwierdzać w pewności życia wiecznego. To On ma być naszą najwyższą wartością, a to może stać się tylko wtedy, kiedy prawdziwie oddamy Mu swój czas i poświęcimy go na adorację Jego Osoby.
