Pokój i dobro – pośród niepełnosprawnych
Roraty ze św. Franciszkiem w Ośrodku dla Niepełnosprawnych będą dla podopiecznych i pracowników Ośrodka mobilizacją, by przyjmować do naszej wspólnoty Chrystusowy pokój i by go nieść w bliższe i dalsze otocznie.
2023-12-05
Komentarz do fragmentu Ewangelii liturgii Słowa: Iz 11, 1-10; Łk 10, 21-24
I tydzień Adwentu
Rozpoczął się adwent. W wielu parafiach odbywają się roraty. Niemała część duszpasterzy wybrała jako program dla tegorocznych Mszy roratnich materiały poświęcone św. Franciszkowi. Zostały one przygotowane przez redakcję „Małego Gościa Niedzielnego” z okazji 800-lecia zorganizowania przez św. Franciszka w Greccio pierwszej szopki bożonarodzeniowej. Także wspólnota Ośrodka dla Osób Niepełnosprawnych Najświętsze Serce Jezusa w Rudzie Śląskiej, której jestem kapelanem, w taki właśnie sposób postanowiła przeżyć roraty. Bracia franciszkanie z Katowic Panewnik użyczyli nam franciszkańskiego habitu, który na czas głoszonego przeze mnie roratniego kazania przywdziewa nasz wice-dyrektor i przekazuje nam słowa samego św. Franciszka. Za każdym razem rozpoczyna swoją przemowę od franciszkańskiego pozdrowienia „pokój i dobro”.
Roraty wpisane w adwent pozwalają w sposób bardziej pogłębiony przeżyć czas oczekiwania: nie tylko na przyjście Jezusa w święta Bożego Narodzenia, ale także na Jego powtórne przyjście na końcu czasów. Pierwsze przyjście Jezusa na ziemię rozpoczęło budowę królestwa Bożego, które w pełni objawi się nam przy Jego powtórnym przyjściu. O tym opowiada dzisiejsze pierwsze czytanie z Księgi Proroka Izajasza. Franciszkańskie pozdrowienie „pokój i dobro” w pewnym sensie streszcza Izajaszowe przesłanie. Przyjrzyjmy się niektórym słowom pięknego proroctwa Izajasza.
„Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni”. Jesse był ojcem króla Dawida. Izajasz działał ponad 200 lat po Dawidzie, a zatem nie mógł zapowiadać przyjścia samego Dawida, ale nadejście Mesjasza, potomka z królewskiego rodu Dawida – Jezusa Chrystusa.
„I spocznie na niej Duch Pański”. Prorok Izajasz zapowiada, że Mesjasz będzie działał w mocy Ducha Świętego. Prawda ta stała się widoczna dla ludzkich oczu podczas chrztu Jezusa w Jordanie, kiedy to nad Jezusem ukazał się Duch Święty w postaci podobnej do gołębicy.
Jezus, przychodząc na świat, rozpoczął budowę królestwa Bożego, królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju. Królestwo to objawi się ostatecznie w czasie powtórnego przyjścia Jezusa na końcu czasów. Prorok Izajasza przedstawia tę właśnie wypełnioną ostateczną wizję królestwa: „Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze”. W królestwie tym nastąpi harmonia całego stworzenia, które wyszło z ręki Boga. Harmonia i pokój zaburzone przez grzech pierwszych rodziców zostaną ostatecznie przywrócone na końcu czasów. Prawdę tę potwierdza refren Psalmu 72: „Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie”.
Oczywiście nie jest tak, że między pierwszym a powtórnym przyjściem Jezusa istnieje jakaś wyrwa czy przepaść. Królestwo zapoczątkowane pierwszym przyjściem rozwija się w sercach tych ludzi, którzy przyjęli orędzie Jezusa. Rozwija się nie tylko w ich sercach, ale także społecznie pomiędzy nimi, a także poprzez ich zaangażowanie w życiu społecznym. I tu uwidacznia się nasze zadanie: mamy poprzez naszą wiarę trwać w jedności z Jezusem, przyjmować Jego pokój do serca i nieść go w życie rodzinne i społeczne. Tak właśnie żył i działał św. Franciszek. Myślą przewodnią stały się słowa, które przybrały charakter pozdrowienia franciszkańskiego „Pokój i dobro”. W duchu tego przesłania powstała tzw. Modlitwa Franciszkańska, której treścią może żyć każda osoba, także osoba dotknięta chorobą czy niepełnosprawnością. Oto pierwsza część tej modlitwy:
„O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
abyśmy siali miłość, tam gdzie panuje nienawiść;
wybaczenie, tam gdzie panuje krzywda;
jedność, tam gdzie panuje rozłam;
prawdę, tam gdzie panuje błąd;
wiarę, tam gdzie panuje zwątpienie;
nadzieję, tam gdzie panuje rozpacz;
światło, tam gdzie panuje mrok;
radość, tam gdzie panuje smutek”.
Roraty ze św. Franciszkiem w Ośrodku dla Niepełnosprawnych będą dla podopiecznych i pracowników Ośrodka mobilizacją, by przyjmować do naszej wspólnoty Chrystusowy pokój i by go nieść w bliższe i dalsze otocznie.
