Pasja Mędrców
Od Mędrców, którzy odwiedzili Jezusa możemy dużo się nauczyć. Jednym z takich elementów jest ich pasja.
zdjęcie: Loft Gallery
2024-01-05
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 2, 1-12
Uroczystość Objawienia Pańskiego
Mędrcy, którzy przybyli do Jezusa wcale nie byli królami, jak powszechnie ich określamy. Musieli być ludźmi nauki, którzy obserwując ruchy gwiazd doszli do wniosku, że coś niesamowitego wydarzyło się w Betlejem i przyszli w to miejsce. Musieli być ludźmi głębokiej wiary, aby zaufać swoim obliczeniom, obserwacjom, a może też intuicji, bo przecież technika nie była wówczas tak rozwinięta, aby wyliczyć cokolwiek z dużą dokładnością.
Stara chrześcijańska legenda głosi, że było czterech Mędrców, a nie trzech. Tak na marginesie, warto zauważyć, że w żadnym miejscu Pisma Świętego nie ma mowy o trzech! Owa legenda opowiada o czwartym Mędrcu, który spóźnił się na umówione spotkanie i nie dotarł na czas, a w drodze do Betlejem spotkał opuszczoną wioskę zamieszkiwaną przez ludzi z trądem. Wówczas takie osoby izolowano od społeczeństwa, aby nie zakażały innych. Czwarty Mędrzec miał pozostać w tej wiosce wiele lat, ucząc jej mieszkańców techniki, pomagając przy pracach i służąc różnorakim wparciem. Dalej legenda głosi, że w końcu po długim czasie opuścił tę wioskę i dotarł już nie do Betlejem, ale do Jerozolimy, gdzie spotkał Jezusa, ale ukrzyżowanego. Miał to być moment zwrotny w jego życiu.
Prawdopodobnie wspomniana opowieść jest jedynie pobożną legendą, nie mającą wiele wspólnego z faktami. Jednak uczy nas cierpliwości i pasji. Dla chrześcijanina powinny liczyć się owoce swojej aktywności, nie natychmiastowe efekty, tak jak chciałby współczesny świat. Tym najpiękniejszym owocem może być życie wieczne, ale cierpliwość jest nam potrzebna już tutaj na ziemi. Prośmy zatem naszego Zbawiciela, by dał nam ten dar i pozwolił w pokoju serca znosić różnorakie doświadczenia.
