Bóg pragnie naszego zbawienia
On każdemu z nas daje „godową szatę”; daje szansę i odpowiednią ilość czasu, byśmy zdążyli się w nią przyodziać. Jak wykorzystujemy ten czas?
2024-08-22
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 22, 1-14
XX Tydzień zwykły
Trzeba przyznać, że postawa zaproszonych gości z dzisiejszej przypowieści Jezusa może wielu z nas szokować. Szokuje zarówno sposób potraktowania tak samego Gospodarza jak i jego wysłanników, ale także użycie mało poważnych, wręcz znieważających wymówek. A przecież to nie byle jaki gospodarz ani też nie byle jaka okazja. To uczta weselna królewskiego syna. Król ma więc prawo czuć się rozgniewany. Ale poza wszystkim jest także zdeterminowany. Pragnie, aby sala weselna mimo wszystko wypełniła się gośćmi. Zwraca się więc do swoich sług: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie".
Oczywiście takie zaproszenie miało swoje konsekwencje i stwarzało pewne ryzyko. Kiedy sala pomału zaczęła się wypełniać, okazało się, że wśród biesiadników znaleźli się bardzo różni ludzie – "dobrzy i źli". Przed nikim jednak nie zamknięto drzwi. Może nas zatem nieco dziwić reakcja Gospodarza na widok gościa nieodpowiednio odzianego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?”. Czyż nie powinien przewidzieć, że w podobnych okolicznościach nie trudno o takie zaniedbanie? Tyle, że w czasach, w których osadzona jest owa przypowieść, to nie powinno się wydarzyć. Było bowiem w zwyczaju, że gospodarz dla każdego z biesiadników przygotowywał odpowiedni strój. Jeśli któremuś z gości go zabrakło, mogło to oznaczać jedynie złą wolę zaproszonego, lenistwo, czy wręcz próbę świadomego zlekceważenia Gospodarza.
Łatwo się domyślić, że opowiadając swoim słuchaczom tę dramatyczną przypowieść, Jezus w istocie mówił o Królestwie Bożym, o Uczcie przygotowanej dla nas wszystkich przez Jego Niebieskiego Ojca. Bóg-Gospodarz tak naprawdę nie zaskakuje nikogo swoim zaproszeniem. Czyż nie zapowiadał tej Uczty ustami proroków niemal od samego początku świata? Mało tego. Potwierdził swoje zaproszenie, posyłając na świat Swojego Syna - Jezusa Chrystusa. Bóg pragnie zbawienia nas wszystkich – zarówno dobrych, jak i „tych, którzy się źle mają”. I każdemu z nas daje „godową szatę”; daje szansę i odpowiednią ilość czasu, byśmy zdążyli się w nią przyodziać.
Jak wykorzystujemy ten czas? Czy staramy się zmienić swoje dotychczasowe życie, przestawić swoje priorytety, przyjąć z wdzięcznością Boże zaproszenie i stać się godnymi udziału w Uczcie, jaką dla nas przygotował?
