Dziękujmy Bogu
Dziękujemy Bogu za kolejny rok życia, który On nam w łaskawości swojej dał. Dziękujemy za łaskę wiary, którą przekazali nam kiedyś nasi rodzice i którą dzięki Bożej pomocy udało nam się w tym roku zachować. Dziękujemy za całe dzieło Apostolstwa Chorych – które pomimo wielu trudności – Bóg zachowuje i dalej w swojej łaskawości prowadzi.
![](http://wf2.xcdn.pl/files/comms/ODQzMmIwYjc2YWNj/19/01/18/8296cfbef7aa45f1b1454b3608ce3561_C930x620-4pb6m1.jpg.webp?conv=I18FAAAAA6ICbACV9YQ5)
zdjęcie: Loft Gallery
2024-12-31
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 1, 1-18
Wtorek w Oktawie Narodzenia Pańskiego
Kolejny raz w okresie Bożonarodzeniowym, w ostatnim dniu roku, czytamy Prolog Ewangelii św. Jana. Czytając słowa Ewangelisty, uświadamiamy sobie wielkość tajemnicy Wcielenia. Równocześnie łączymy tę tajemnicę z historią naszego życia i historią zbawienia, która dokonuje się w naszym życiu.
Koniec roku to czas wielkiej wdzięczności Bogu za mijający czas. Wczoraj w parafii Wniebowzięcia NMP w Katowicach przedstawiciele naszej wspólnoty byli obecni na Mszy świętej i spotkaniu opłatkowym. Wczoraj dziękowaliśmy na Mszy świętej i w czasie osobistych rozmów. Także dzisiaj na osobistej modlitwie spróbujmy to uczynić.
Dziękujemy Bogu za kolejny rok życia, który On nam w łaskawości swojej dał. Dziękujemy za łaskę wiary, którą przekazali nam kiedyś nasi rodzice i którą dzięki Bożej pomocy udało nam się w tym roku zachować. Dziękujemy za całe dzieło Apostolstwa Chorych – które pomimo wielu trudności – Bóg zachowuje i dalej w swojej łaskawości prowadzi. 2024 rok był ostatnim rokiem nowenny przed 100-leciem Apostolstwa Chorych. Szczególnie poświęciliśmy go modlitwie. Dalej pragniemy w niej trwać, według naszych ludzkich i duchowych możliwości.
Apostolstwo Chorych ze swoją duchowością jest wielką łaską Bożą, na którą wielu z nas otwiera się w historii swojego życia. To nie tylko wspólnota – co jest również ważne – ale nade wszystko duchowość, dar ofiarowania Bogu tego co najtrudniejsze – cierpienia. Wczoraj dziękowaliśmy Bogu także za dar życia Jadwigi Lempy, Mamy Siostry Maxentii, której pogrzeb odbył się w Dobrodzieniu. Wielokrotnie podczas długiej swej choroby Jadwiga mówiła, iż ofiaruje swoje cierpienia za Kościół i o nowe powołania do zgromadzenia Sióstr Elżbietanek. W Wieczności dowiemy się, ile łask Jadwiga i wiele innych osób ofiarujących się Bogu wyprosiło i które dzięki ich modlitwie otrzymaliśmy, otrzymał Kościół święty. Za to wszystko pragniemy dzisiaj Bogu dziękować.
Zastanów się dzisiaj, w czasie swojej osobistej modlitwie, za co chciałbyś szczególnie Bogu podziękować, za jakie łaski.