Wszyscy potrzebują miłosierdzia Boga
Proszę dzisiaj o światłe oczy serca, bym widział w pierwszej kolejności swój grzech, a nie cudzy i bym nigdy nie przestał prosić Boga o miłosierdzie.
2025-03-01
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 6, 39-45
VIII niedziela zwykła
Prawdziwie niewidomym w Ewangelii Łukasza nie jest ten, kto nie może posługiwać się zewnętrznym zmysłem wzroku, ale ten, kto stracił wewnętrzny zmysł widzenia. Co mamy widzieć oczyma duszy i serca? Przede wszystkim to, że będąc grzesznikami potrzebujemy miłosierdzia. Potrzebujemy go wszyscy bez wyjątku. Zarówno my sami, bo jesteśmy grzeszni i słabi, jak i nasi bliscy wokół nas.
Łukasz Ewangelista przygotowuje czytelników do przyjęcia centralnego przesłania o miłosiernej miłości Boga do każdego człowieka, której szczytem będzie w wymiarze przypowieści opowieść o marnotrawnym synu i miłosiernym Bogu. Znajdzie ona wypełnienie w ofierze Jezusa Chrystusa na krzyżu.
Być niewidomym według Łukasza Ewangelisty to nie widzieć, że jest się kimś, kto potrzebuje miłosierdzia Boga. To uznawać siebie za lepszego od innych, może wręcz za doskonałego. Co robię, gdy ludzie zwracają mi słuszną uwagę? W swojej pysze mogę zlekceważyć, czy wręcz odrzucić ich uwagi. Albo mogę zadać sobie pytanie, czy przypadkiem w ich słowach nie ma jakiejś prawdy, której ja sam nie dostrzegam. Proszę dzisiaj o światłe oczy serca, bym widział w pierwszej kolejności swój grzech, a nie cudzy i bym nigdy nie przestał prosić Boga o miłosierdzie.
