Szkaplerz – Szata Maryi
zdjęcie: Danuta Dajmund
Duchowe znaczenie szkaplerza
Szkaplerz jest szatą Maryi, znakiem pokuty i nawrócenia. Kto przyjmuje szkaplerz, wyrzeka się złego ducha i oddaje się Maryi jako Jej dziecko. Kto przyjmuje szkaplerz – jak św. Jan pod krzyżem – przyjmuje tym samym Maryję do siebie, by żyć w zjednoczeniu z Nią i jej służyć. Szkaplerz oznacza przymierze przyjaźni z Maryją, w którym Ona zobowiązuje się dopomóc nam do zbawienia i uświęcenia, a my zobowiązujemy się do Jej naśladowania, służenia Jej i rozszerzania Jej czci. Szkaplerz oznacza także poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i naśladowanie Jej cnót, szczególnie cnoty czystości i pokory.
Obietnice szkaplerzne
Cała maryjna tradycja Karmelu wiąże ze szkaplerzem dwie wielkie obietnice Maryi i dwie łaski, które z nich wypływają:
- Kto umrze odziany w szkaplerz, nie dozna ognia piekielnego.
- Wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci.
- Pomoc i obrona w niebezpieczeństwach duszy i ciała.
- Uczestnictwo w dobrach duchowych całego zakonu karmelitańskiego (Msze, modlitwy, pokuty i ofiary) za życia i po śmierci.
Zobowiązania szkaplerzne
Aby dostąpić spełnienia wielkich obietnic związanych ze szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:
- Zobowiązujemy się do czynienia pokuty, zachowywania przykazań i życia w łasce uświęcającej a także do podejmowania wyrzeczeń i umartwień.
- Zobowiązujemy się do zachowania czystości według stanu, naśladowania cnót Matki Bożej i starania się o świętość życia.
- Zobowiązujemy się do codziennej wyznaczonej przez kapłana modlitwy.
- Zobowiązujemy się do życia duchem i misją zakonu karmelitańskiego, co w praktyce oznacza, że szerzyć będziemy ideę szkaplerza i wspierać duchowo i w miarę możliwości materialnie dzieła podejmowane przez zakon karmelitański.
