Słowne prezenty

Są słowa, które dźwięczą muzyką, pachną kwiatem, orzeźwiają rosą, pieszczą dotykiem, przyciągają ciepłem, które zachwycają, wzruszają, cieszą, rodzą potrzebę ponownego słuchania. Są słowa otulone ciszą, słowa pocałunki, słowa nadziei, otuchy i pokrzepienia. Są słowa uśmiechy, klucze do serc i słowa brylanty wyjęte z serc. Są słowa obnażone z masek, które wywołują łańcuchy wielozmysłowych skojarzeń, słowa, które transformuje się na różne sposoby. Są słowa celne - robiące wrażenie - które pobudzają do refleksji, do wspomnień i takie, które wyciskają łzy zachwytu. Jedno właściwie użyte słowo - uzupełnione uściskiem dłoni ze spojrzeniem w oczy - wystarczy niekiedy za wielominutową paplaninę. Są słowa, które poją, kołyszą, wywołują dreszcze i są słowa będące krzykiem ciszy delikatniejszym od westchnienia. W bogatej palecie słów znajdują się też słowa miękkie, ciepłe, słowa klejnoty do tworzenia nastroju, znajdą się też wiązanki wielobarwnych wyrażeń.

Święta Bożego Narodzenia i Wielkanocne, rocznice, urodziny, imieniny, próg nowego roku, uroczystości weselne, nominacje, wyróżnienia – to okazje, by obdarowywać najbliższych słownymi prezentami.

Nie musimy wysupływać ostatnich groszy, nie musimy zamartwiać się niemożnością kupienia prezentu. Nie powinniśmy rezygnować ze spotkania rodzinnego lub przyjacielskiego tylko dlatego, że nie stać nas na kupienie jakiegoś drobiazgu. Możemy sięgnąć po to, co trudniejsze, a co może być cenniejsze niż najdroższy prezent materialny. Możemy słowem sprawić więcej radości niż wszyscy razem wzięci ze swoimi kosztownymi prezentami. Nie tylko pisarze i poeci widzieli zawsze potęgę i moc słowa. Nie tylko oni dostrzegali sprawczą moc języka mówionego. Dowodem siły słowa są przysłowia ludowe. Oto niektóre: „Gdzie dobre słowa, tam zgoda gotowa”; „Łagodne słowo gniew uśmierza”; „Pocieszne słowo smutnemu sercu lekarstwo”; „Dobre słowo stoi za datek”.

Zatem, gdy przyjdzie nam łamać się opłatkiem i składać życzenia, nie "odwalajmy" ich, a zadajmy sobie trud wniknięcia w marzenia, plany, oczekiwania, tęsknoty, w ukryty przed ludźmi ból. Potrąćmy czułą strunę osoby, z którą przychodzi nam obcować w ten szczególny dla nas czas. Zechciejmy zauważyć całe jej dobro i piękno w jej wielkości i małości  zarazem. Spróbujmy empatycznie dobrać słowa świeże, nie zużyte od nadmiaru wymawiania, niestereotypowe, nieszablonowe. Podejmijmy próbę sięgnięcia w głębię oczekiwań, nadziei i pokażmy, że nasze postrzeganie tej osoby jest nam bliskie, że rozumiemy jej rozterki i dylematy życiowe. Nadajmy słowom właściwą barwę i intonację. Używajmy słów odświętnych, eleganckich, delikatnych, taktownych, adekwatnych do przekazywanych myśli.

Jeśli zadbamy o to, co wyżej, nasze słowa nie pójdą w zapomnienie. One, jedyne spośród wielu, zakotwiczą się na dłużej w świadomości odbiorcy. One będą najlepszym prezentem. Pamiętajmy, że rodzina jest szkołą miłości. Nie dajmy jej rozbić i chrońmy ją.  Nie tylko dziecku potrzebne są słowa uznania i akceptacji. Oczekuje ich żona, mąż, teściowa, przyjaciel, podwładny, chory i każdy z nas.

Powiedz więc swemu mężowi, że wierzysz w jego zaangażowanie na rzecz rodziny, w jego moc osiągania zamierzonych celów; zapewnij go o swoim zaufaniu do niego. Zobaczysz jak te słowa uskrzydlą go, jak dodadzą mu animuszu, jak ochotnie zabierze się do pracy.

Powiedz swojej żonie, że mimo upływających lat, siwiejących włosów i  nielicznych zmarszczek, jest dla ciebie jedyna, najpiękniejsza i wyłączna w swej dojrzałej kobiecości, w której widzisz tyle ciepła, dobra i oddania. Powiedz jej, że bez niej zimny byłby świat, smutne święta i siermiężna codzienność. Wiedz, że kobiecość rozkwita pod wpływem takich słów.

Zechciej zauważyć u swego podwładnego to, co zrobił dobrze i powiedz mu o tym, choćby niczym szczególnym cię nie zaskoczył. Pozwól mu udanie rozpocząć kolejny dzień. Zobaczysz, ile twoje proste słowa wyzwolą w nim energii.

Pochwal dziecko za to przeszkadzanie w kuchni, które ono nazywa pomaganiem tobie - nawet gdyby ślady tego pomagania były na podłodze, na buzi i na fartuszku.

Powiedz swemu przyjacielowi, że może liczyć na  twoją pomoc - choć on o tym wie. Daj mu odczuć, że nie jest sam w potrzebie.

Powiedz choremu tak, jak powiedziałoby dziecko: choruj szybciej i wracaj do nas, bo smutno bez ciebie.

Odszukaj mocne strony w kimś, kto uważa się za słabego i powiedz mu o tym.

Zauważ i doceń starania teściowej, bo ona też potrzebuje akceptacji.

Zechciej zobaczyć dobre strony twego przeciwnika i opozycjonisty. Zobaczysz, jak stępieją ostrza jego agresji.

Wykorzystaj też urodziny, imieniny i świąteczne spotkania rodzinne. Zamiast drogich prezentów zdobądź się na słowa, które są najbardziej oczekiwanymi podarunkami. Niech w twoich życzeniach nie zabraknie słów uznania i podziękowań dla tych, co obok ciebie, których poświęcenie nie jest zauważane w codzienności. Te osoby też chciałyby wiedzieć, jak odbierasz ich starania. Nie żałuj wdzięczności i ubierz ją w nowe mundurki słów. Podaj ją w odświeżonej szacie. Zrezygnuj z życzeń szablonowych, ze słów wyświechtanych i zdewaluowanych nadużywaniem. Zdobądź się na wysiłek. Docenią go odbiorcy twoich słów. Wiedz, że właściwe słowa użyźniają glebę i powodują wzrastanie ku dobremu. One mogą stymulować do owocniejszej  pracy nad swoimi słabościami, niedoskonałościami i ułomnościami. One mogą obudzić potencjał dobra i zbliżyć ludzi. Słowa wypowiedziane w majestacie Wieczerzy Wigilijnej, podawane z  serca do serca, mają zwielokrotnioną moc oddziaływania. Niech więc tych słów nie zabraknie, gdy trzymać będziesz opłatek w dłoni.

Twórczość czytelników, Autorzy tekstów, Najnowsze, pozostali Autorzy