Winny krzew
Na drzewie Krzyża Jezus Chrystus, Jednorodzony Syn Ojca, stał się jak ten winny krzew, wydający przeobfity owoc na życie wieczne.
zdjęcie: wikimedia.org
2014-10-05
Rok A
Mt 21,33–43
Jak każda z przypowieści, tak i przypowieść z dzisiejszej Ewangelii pełna jest głębokiej symboliki. Gospodarz założył winnicę, wykopał w niej prasę, otoczył ją murem i zbudował wieżę, chroniąc ją od potencjalnych niebezpieczeństw. Wszystko więc było szczodrze i wspaniałomyślnie przygotowane, by winnica owa mogła wydać obfite owoce.
Kim jest więc ten gospodarz, o którym mówi nam Jezus? W przekładzie łacińskim Pisma Świętego, Święty Hieronim nazywa ewangelicznego gospodarza «Paterfamilias ». Tak, Jezus rzeczywiście mówi nam o Bogu Ojcu. Czego więc symbolem jest szlachetna winnica, zasadzona przez Boga samego? Obrazuje ona naród wybrany – Izrael. Gospodarz powierzył swą umiłowaną winnicę rolnikom, oczekując nadejścia czasu obfitych zbiorów. Kim są owi słudzy, o których mówi Jezus? Sługami tymi są prorocy, posłani w imieniu Boga, do winnicy Pańskiej – Izraela, by przypomnieć o tej fundamentalnej prawdzie: iż winnica Bożą jest własnością i że obfitych owoców nawrócenia oczekuje od niej Pan Bóg. Niestety nie liczono się ze słowami proroków i historia zbawienia nam to mocno ukazuje.
Pan Bóg miał jednak nieustanną nadzieję, że będzie mógł cieszyć się obfitym owocem nawrócenia swego ludu. Dlatego, gdy już żadne z argumentów nie przemawiało, posłał swego Syna Jednorodzonego. Odwieczne Słowo stało się Ciałem, przyszło do swoich, a swoi Go nie poznali.
Cóż uczyniono spadkobiercy winnicy? Wyrzucono Go poza nią i zadano Mu śmierć. Na drzewie Krzyża Jezus Chrystus, Jednorodzony Syn Ojca, stał się jak ten winny krzew, wydający przeobfity owoc na życie wieczne. Odtąd już nic, ani nikt, nie może nas oddzielić od Miłości Ojca, która jest w Jezusie Chrystusie.
