Nowa Ewa
Pierwsza Ewa utraciła raj ziemski przez grzech, zaś Nowa Ewa - Maryja stała się rajskim ogrodem dla Tego który jest Drzewem Życia przynoszącym owoc na życie wieczne.
2014-12-21
Rok B
Łk 1, 26-38
Dziś zapalamy czwartą świecę na adwentowym wieńcu, tak więc dobiega końca okres adwentowy. Za trzy dni będziemy w wielkiej radości kontemplowali tajemnicę Bożego Narodzenia.
W pierwszą niedzielę Adwentu, poprzez Słowo Boże zostaliśmy zachęceni do postawy czuwania i aktywnego oczekiwania na przyjście Pana. Zaś w drugą niedzielę Adwentu dane nam było usłyszeć „głos” wołającego na pustyni Jana Chrzciciela, wzywającego do nawrócenia serca i gotowości na nadejście Mesjasza. W trzecią niedzielę Adwentu, zwaną „Niedzielą Radości”, zostaliśmy zaproszeni do złożenia świadectwa o Światłości, która w nas jest, a którą jest Jezus Chrystus. A w dzisiejszą czwartą niedzielę Adwentu, w sposób szczególny rozważamy ewangeliczną scenę Zwiastowania Pańskiego. Jesteśmy więc w samym sercu Tajemnicy Bożego Wcielenia.
Do Maryi zawitał niezwykły i niespodziewany gość. Jest nim posłany przez samego Pana Boga, Archanioł Gabriel. Zapukał on do serca Panny z Nazaretu z niesamowitym przesłaniem i z zaproszeniem do Jej udziału w łasce Bożego zbawienia całego stworzenia.
„Bądź pozdrowiona. pełna łaski, Pan z Tobą...” - pozdrawia Boży Posłaniec, Pannę Maryję. Łaska Boża trwająca w Pannie Maryi nie pochodzi od Niej, jest ona nią obdarowana. Na pokorną Maryję z Nazaretu spojrzał Bóg! Spośród tyle innych dziewcząt żyjących w tym czasie w Palestynie, Wszechmogący Bóg spojrzał na pokorną Pannę z Nazaretu. W ten sposób prorocze słowa protoewangelii wypełniły się: „Bóg rzekł do węża: Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.” To fragment Księgi Rodzaju. Jest to pierwsza zapowiedź przyjścia na ten świat Mesjasza. Fragment ten jest zapowiedzią walki między wężem i Niewiastą oraz ostatecznego zwycięstwa jej Potomka.
„...Nie bój się, Maryjo...”. Pełne bojaźni Bożej musiało być serce Maryi, przecież to Bóg Najwyższy przez pośrednictwo Anioła do niej przyszedł. „...znalazłaś bowiem łaskę u Boga...” W sercu Maryi jest tylko miejsce na Bożą Łaskę, nie ma w nim miejsca na grzech. Właśnie dlatego też Maryja jest Niepokalanie Poczęta. Pierwsza Ewa utraciła raj ziemski przez grzech, zaś Nowa Ewa-Maryja stała się rajskim ogrodem dla Tego który jest Drzewem Życia przynoszącym owoc na życie wieczne, Syna Bożego - Jezusa Chrystusa. „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego... Duch Święty wstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym...”. Jezus-Joszua-Jahwe jest zbawieniem. Imię Syna Bożego, poczętego w łonie Maryi za sprawą Ducha Świętego, zostało wybrane przez Boga Ojca. Maryja szeptała - można nawet powiedzieć, że w pewien sposób uczyła się wymawiać - święte Imię:Joszua.
„...Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa.Wtedy odszedł od Niej anioł.” Wielkość Maryi jest w Jej pokorze, w jej FIAT wobec Woli Bożej. W Maryi służebnicy Pańskiej, począł się Sługa Pański zapowiedziany przez proroka Izajasza: „ Zacny mój sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawość On sam dźwigać będzie".
Maryjo, pragniemy uczyć się od Ciebie pokornej wiary w to, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. Wielkich rzeczy bowiem pragnie dokonać Pan Bóg w życiu każdego człowieka. Chciejmy serca nasze uczynić dyspozycyjnymi na działanie Bożej Łaski, na wzór Najświętszej Maryi Panny.