Z łaski Jezusa Chrystusa
Tak więc łaską Bożej Miłości zostaną objęci ci, którzy nie należą do narodu wybranego. Dobra Nowina o zbawieniu trafi do narodów pogańskich... Dotarła ona również i do nas - Słowian. W tym roku obchodzimy rok jubileuszowy 1050-lecia Chrztu Polski.
zdjęcie: sxc.hu
2016-01-31
Łk 4, 21-30
Ubiegłej niedzieli widzieliśmy Jezusa pośród zgromadzonej społeczności żydowskiej w nazaretańskiej synagodze. Mogliśmy zaobserwować jaka była pierwsza reakcja słuchających Go, gdy rzekł: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».
Wiemy o tym, że „Oczy, słuchających słów księgi, były utkwione w Jezusie. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego”. Jezus zrobił niesamowite wrażenie na swych współziomkach.Możemy uznać, że na tym etapie zatrzymali się Jezusowi słuchacze. Byli oni o krok od wiary, iż słowa Pisma naprawdę znalazły swą pełnię w Jezusie. Odrzucili oni prawdę o tym że Jezus jest Mesjaszem, że jest On tym na którym spoczął Duch Pański.
„Czyż nie jest to syn Józefa?”- to pytanie Nazarejczyków ujawnia nam przyczynę, z powodu której Jezus spotkał się z tak gwałtownym odrzuceniem z ich strony. Jezus, którego znali od dziecka przemawia do nich jak prorok. Unieśli się więc oni gniewem na samą myśl, że zbawienie przychodzi do nich przez pośrednictwo Jezusa. „Żaden prorok nie jest mile widziany w swej ojczyźnie.”- rzekł w odpowiedzi Jezus. Jak prorocy Pierwszego Przymierza byli częstokroć odrzuceni spośród swoich, tak i Jezus zostaje odrzucony. Przytoczmy choćby przykład proroka Jeremiasza, który był prześladowany przez swych ziomków w Anatot, w ziemi Beniamina. Mówi nam o tym doświadczeniu sam prorok Jeremiasz: „Pan mnie pouczył i dowiedziałem się; wtedy przejrzałem ich postępki: Ja zaś potulny jak baranek, którego prowadzą na zabicie, nie wiedziałem, że powzięli przeciw mnie zgubne plany: Zniszczmy drzewo wraz z jego mocą, zgładźmy go z ziemi żyjących, a jego imienia już nikt nie wspomina!”.
Tak więc łaską Bożej Miłości zostaną objęci ci, którzy nie należą do narodu wybranego. Dobra Nowina o zbawieniu trafi do narodów pogańskich. Podobnie jak za czasów proroków Eliasza i Elizeusza, którzy nie poszli „do swoich”. Zostali oni posłani do osób nie-żydowskiego pochodzenia. Eliasz dokonał rozmnożenia mąki i oliwy jak i przywrócił życie synowi wdowy w Sarepcie Sydońskiej. Za czasów Elizeusza to Syryjczyk Naaman, został oczyszczony z trądu. Podając te dwa przykłady Jezus zapewnia, że poza Izraelem znajdą się serca w których zagości płomień wiary. Jezus pośle więc Apostołów na krańce ziemi, by nieśli mocą danego im Ducha Świętego radość Ewangelii.
Dotarła ona również i do nas - Słowian. W tym roku obchodzimy rok jubileuszowy 1050-lecia Chrztu Polski. My, którzyśmy byli w przeszłości narodem pogańskim, zostaliśmy włączeni w Mistyczne Ciało Chrystusa. Jak nas zachęcają ku temu nasi Pasterze: niech będzie to czas wdzięczności, czas odnowienia przymierza z miłosiernym Bogiem.
