Nasz Pan jest Dobrym Pasterzem
«Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają».
Jezus - Dobry Pasterz, mozaika w Bazylice św. Wawrzyńca za Murami w Rzymie.
2016-04-17
J 10, 27-30
Dziś Niedziela Dobrego Pasterza. W sposób szczególny otaczamy modlitwą naszych pasterzy, którym Jezus powierzył troskę o swą «małą trzódkę». Przypomnijmy sobie co Jezus rzekł do Piotra: «Paś baranki Moje...Paś owce Moje». Wypowiadając te słowa, Jezus daje poznać Piotrowi, iż boża owczarnia nie jest dana Piotrowi na własność, jest ona mu powierzona.
Jezus jest Dobrym Pasterzem. Jako taki, Jezus w sposób doskonały ukazuje owieczkom swą troskę, swą miłość. Wysoką cenę zapłacił Jezus, by każdy z nas mógł radować się pełnią szczęśliwości. Postaci Dobrego Pasterza najbliższą jest osoba Ojca, bo pasterz ma w sobie coś właśnie z ojcowskiej troski. Jezus mówi nam dziś, że jest jedno z Ojcem. Tak jak Ojciec miłuje Syna, tak i Syn miłuje Ojca.
Ta relacja miłości jest źródłem, z którego każdy kto jest jej spragniony może zaczerpnąć. Ten kto choć raz skosztował, jak dobry jest Pan będzie już zawsze pragnął Jego miłosiernej obecności. A przychodząc do Jezusa, przychodzimy do Ojca, w mocy Ducha Świętego. Jezus woła nas po imieniu «Pójdź do Ojca!» Czy potrafimy jak ewangeliczne owieczki rozpoznać Jego głos? Możemy być pewni, że Jezus zna każdego z nas po imieniu i woła nas z osobna. Poznanie jest synonimem miłości. Ten, który mnie zna, umiłował mnie do końca i samego siebie wydał za mnie. Być może ktoś zada sobie to pytanie: co uczynić, by usłyszeć głos Jezusa? Na pewno potrzeba wsłuchania w Jego głos w głębi siebie, a tak często i na różny sposób można zagłuszyć ten lekki powiew Ducha Świętego. Jezus - Dobry Pasterz, otacza nas swą troską i czyni to, w zupełnej darmowości, bez jakiegokolwiek kalkulowania. Czy potrafimy dostrzec Jego troskę o nas? To jest już jeden krok na przód ku temu, by móc usłyszeć Jego wołanie. Być może dostrzeżemy wszystko to, co przeszkadza, co rozprasza nas w wsłuchaniu Bożego wołania. Jeśli już poznamy, która droga nas bardziej oddala niż przybliża ku Pasterzowi będziemy starali się jej unikać poprzez duchowe rozeznanie. Jeśli jadnak zdarzy nam się zboczyć z drogi, ufajmy Jezusowi - On nas odnajdzie, jeśli tylko będziemy pokładali w Nim choć płomyk nadziei.
Jezus powierzył Kościół Piotrowi, a poprzez sukcesję apostolską, Jezus powierza dziś Kościół Piotrowi naszych czasów - Franciszkowi; a po nim biskupom i kapłanom. Prośmy Jezusa o to, by ci, którym powierzył troskę o «Bożą Owczarnię» ukazywali nam gdzie są zielone pastwiska łaski Bożej, gdzie jej bijące źródło wody żywej. Prośmy Pana, by pomagali nam słuchać Tego, który ma Słowa Życia.
