«Wszystko co ma Ojciec jest moje»
Doświadczamy obecności Trójcy w Piśmie Świętym, ale też sakramenty święte są znakami obecności Trójjedynego Boga.
zdjęcie: Albrecht Dürer, Adoracja Trójcy Świętej (fragment)
2016-05-22
J 16, 12-15
«Wszystko co ma Ojciec jest moje»
Dziś uroczystość Najświętszej Trójcy. Dogmat o Trójcy Świętej ukształtował się w IV wieku. W sercu wiernych prawda o Panu Bogu w Trzech Osobach sięga początków Kościoła. Pisał w swym liście do Rzymian o Najświętszej Trójcy, apostoł Paweł: «...zachowujmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej (...) A nadzieja zawieśś nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.» Bóg w trzech Osobach, a każda z nich nie jest «odrębnym», ale «całym»Bogiem. Choć każda z Osób Boskich różni się między sobą.Tak zdefiniował tę świętą różnicę Sobór Laterański z 1215 roku: «Ojciec jest tym, który rodzi,Syn tym, który jest rodzony, a Duch Święty tym, który pochodzi». Jezus wielokrotnie mówił o Ojcu, z Nim rozmawiał na miejscu osobnym, mówił też o Duchu, którego posłał w Dniu Pięćdziesiątnicy. Możemy czytać i rozważać Nowy Testament właśnie przez pryzmat Najświętszej Trójcy.
Doświadczamy obecności Trójcy w Piśmie Świętym, ale też sakramenty święte są znakami obecności Trójjedynego Boga. W sakramencie chrztu świętego stajemy się świątynią Boga żywego, świątynią Najświętszej Trójcy, w ten sposób zrodzeni zostajemydo uczestnictwa w żywej i dynamicznej relacji z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Owo obcowanie człowieka z Bogiem jest obrazem relacji Miłości Trynitarnej. Bóg w swym miłosierdziu nie zadowolił się stworzeniem człowieka, stworzył go na swój obraz i podobieństwo uzdalniając go w ten sposób do życia w Miłości. Otrzymując sakrament bierzmowania zostajemy umocnieni i posłani w Duchu Świętym do mężnego wyznawania naszej wiary. Sakrament Eucharystii jest realnym uczestnictwem w komunii z Bogiem, w ofierze Jezusa Chrystusa i Jego zmartwychwstaniu. Natomiast w sakramencie pokuty i pojednania dostępujemy, poprzez szczere wyznanie naszych grzechów, osobistego pojednania z Bogiem i Kościołem. A szczególnym darem i łaską Najświętszej Trójcy jest sakrament namaszczenia chorych. Osoba chora przyjmująca ten sakrament otrzymuje umocnienie w wierze, a mocą Ducha Świętego osoba ta może dostąpić uzdrowienia ciała i duszy. W sakramencie kapłaństwa powołany upodabnia się do Jedynego Kapłana-Chrystusa. Kapłan będąc posłany do głoszenia Ewangelii w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Wiemy o tym, że Bóg stwarzając mężczyznę i kobietę, stworzył ich na swój obraz i podobieństwo. Jest to fundament sakramentu małżeństwa, bo właśnie wzajemna miłość małżeńska jest obrazem Miłości, jaką Bóg miłuje Kościół.
Chciejmy trwać w mocy trynitarnej, która objawia się w sakramentach świętych. Korzystajmy z nich jak najczęściej, przystępujmy do sakramentów otwierając drzwi naszego serca na Boga, który pragnie w nas trwać i u nas przebywać tak jak to uczyniła błogosławiona Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej: «O, moi Trzej! moje Wszystko! moja Szczęśliwości! Samotności nieskończona! Bezmiarze, w którym się zatracam! Oddaję się Wam, jako zdobycz ofiarna. Ukryjcie się we mnie, ażebym mogła ukryć się w Was, w oczekiwaniu na wejście w waszą Światłość i przepaść bezmiaru waszych doskonałości.»
