Czekając na Syna Człowieczego
«Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego»
2016-11-27
Mt 24, 37-44
Rozpoczęliśmy czas Adwentu, czas oczekiwania na przyjście Zbawiciela. W owym oczekiwaniu towarzyszą nam : Maryja i Józef, Jan Chrzciciel wraz ze swymi rodzicami Elżbietą i Zachariaszem, jak i postaci Pierwszego Przymierza, których pragnieniem były czasy mesjańskie, a których nadzieję pięknie opisał prorok Izajasz : «Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją ! Niechajże ziemia się otworzy, niechaj wada owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość !»
Jezus mówi nam dziś o ostatecznym swoim przyjściu i potrzebie czuwania na tę jedyną w historii chwilę. Aby przybliżyć swym słuchaczom, w jaki sposób Syn Człowieczy przyjdzie, Jezus porównuje owo wyczekiwanie do historii Noego. Noe, jak mówi Księga Rodzaju, był człowiekiem prawym, wyróżniającym się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi, a co najważniejsze żył on w przyjaźni z Bogiem. To Noemu Pan Bóg objawił kataklizm wielkiego potopu i powierzył mu zbudowanie Arki, w której miał schronić się Noe wraz z całą swą rodziną, zabierając ze sobą po parze z każdej z istot żyjących. Noe posłuszny budował więc Arkę i wielu z jego otoczenia z pewnością pytało o sens owego przedsięwzięcia. Gdy już wielka woda zalała całą ziemię, wielu zrozumiało i zapragnęło się znaleźć w Arce, wraz z Noe. Tak też wielu spośród nam współczesnych może zastanawiać się nad sensem wiary, modlitwy i niedzielnej Eucharystii. W tym kontekście, każdy, kto czuwa, kto pragnie powtórnego przyjścia Jezusa na ziemię i kto już żyje w przyjaźni z Bogiem, jest jak Noe.
Wielu jest powołanych, a mało wybranych - gdy Pan powróci w chwale jednych weźmie, a drugich zostawi: «Wtedy dwóch będzie w polu : jeden wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach : jedna będzie wzięta, druga zostawiona». Wyobraźmy sobie ten epizod z naszej współczesnej perspektywy. Dwóch będzie w biurze w trzydziestopiętrowym szklanym wieżowcu : jeden będzie wzięty drugi zostawiony. Dwie będą na zakupach w galerii handlowej : jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. Na pierwszy rzut oka może nam wydawać się Jezusowa logika niesprawiedliwą, zwłaszcza, jeśli zostawionymi będziemy my, a osoby o których nigdy byśmy nawet nie pomyśleli, będą «wzięci». Warto zadać sobie pytanie o moją przyjaźń z Jezusem, ale również o to, w jakim duchu żyjemy ? Czy żyjemy w Duchu Świętym, a może bardziej w duchu tego świata, którego postać przemija ? Niechaj ten adwentowy czas, nasze serca ożywią się nadzieją i miłością w oczekiwaniu na przyjście Pana. Budujmy Arkę poprzez wytrwałość na modlitwie, kto wie być może wielu znajdzie w niej schronienie ?
