Dzień Święty święcić

1 Rok Czytań
Mk 2,23-28

Jak łatwo krytykować i oceniać innych: "Zobacz! Robią w szabat to, czego nie wolno!" Przepisy prawa żydowskiego, tak drobiazgowe i trudne do zachowania dla "zwykłego człowieka" z pewnością nie były łatwe i dla faryzeuszy. Na pewno i faryzeuszom zdarzało się jakiś przepis złamać, ominąć lub "tylko" nagiąć do swoich potrzeb. Ale ta "drzazga" w oku bliźniego jest łatwiejsza do dostrzeżenia i daje błogie poczucie, że ja jestem w porządku. Poza tym, jeśli uczniowie robią coś złego, to może ten ich Nauczyciel też nie jest taki święty za jakiego Go uważają? A Pan - zanim odwoła się do ostatecznego argumentu:"Syn Człowieczy jest Panem szabatu"- podaje przykład Dawida, który jako król Izraela powinien być wzorem dla swojego ludu, a jednak złamał prawo szabatu. Ale dlaczego? Bo był głodny on i jego towarzysze, bo ponad prawem (także prawem szabatu) jest prawo MIŁOŚCI i troska o dobro człowieka! Bo szabat -tak jak wszystkie dziesięcioro przykazań- ustanowiony jest dla człowieka, dla jego dobra!

Zanim zaczniemy krytykować innych zastanówmy się chwilę, czy znamy wszystkie powody i motywy ich postępowania? Zanim zaczniemy krytykować innych popatrzmy na siebie, na to jak my świętujemy "szabat" czyli naszą niedzielę i czy aby nasze postępowanie nie jest powodem tego, że inni jej nie świętują?

Jeżeli robimy zakupy w niedzielę, to ktoś musi pracować aby nam to umożliwić... Jeżeli jako pracodawcy zaniżamy pensję, nie wypłacamy jej w terminie, nie dbamy o potrzeby socjalne pracowników, to jakoś jesteśmy winni, że dorabiają w niedzielę... Jeżeli godzimy się na (niekonieczny) system pracy ciągłej, to ktoś musi pracować także w niedzielę...

Zapytajmy siebie samych: jak my świętujemy niedzielę i czy dbamy o to, aby nasi bliźni także mogli świętować?

Bo Dzień Święty (szabat, niedziela) ustanowiony jest dla dobra człowieka, dla naszego dobra, dla naszego rozwoju duchowego, abyśmy w wolności Dzieci Bożych mogli oddawać chwałę Bogu!