Za słowami nie zawsze idą czyny

I Rok czytań
Mt 23,1-12

Jak łatwo rozgrzeszamy się z naszych złych czynów albo z lenistwa, wygodnictwa: "wszyscy tak robią" albo "tak to już chyba nikt nie postępuje" itp. Powołujemy się na tzw. autorytety mówiąc: "nawet on to robi". Tymi autorytetami są także "nauczyciele Pisma" - osoby duchowne, kapłani. Oczywiście, to prawda, że"słowa uczą, przykłady pociągają" ale nie zawsze za słowami idą czyny! Jezus to przewidział: "czyńcie więc i zachowujcie wszystko, czego was uczą. Nie naśladujcie jednak ich czynów. Mówią bowiem, ale sami nie czynią". Słowa dzisiejszej Ewangelii budzą kilka refleksji.

Po pierwsze: mamy słuchać "nauczycieli Pisma"! Przemawia za tym autorytet samego Pisma jako Słowa Bożego skierowanego do nas. Z kart Biblii wiemy, że Bóg wielokrotnie posługiwał się ludźmi słabymi, grzesznymi a głoszone przez nich Słowo było mocne nie ich, lecz Jego mocą.

Po drugie: jeśli czyny "nauczycieli Pisma" rozmijają się z głoszoną nauką, to tych czynów nie możemy naśladować! Jednym słowem złe postępowanie "nauczycieli Pisma" nie usprawiedliwia naszego złego postępowania. 

Po trzecie: zachowywanie nauki, to także postawa braterstwa i troski o drugiego, o brata. Z tego także powinna wypływać nasza troska o tych "nauczycieli Pisma", których czyny są rozbieżne z głoszoną nauką. Troska to przede wszystkim modlitwa, ofiara w ich intencji a jeśli to konieczne i możliwe - rozmowa.

Po czwarte: refleksja nad dzisiejszą Ewangelią powinna budzić w nas ogromną wdzięczność Bogu za wszystkich - jakże wielu- spotkanych "nauczycieli Pisma", których czyny były zgodne z głoszoną nauką, którzy byli wiarygodnymi świadkami Boga. Pomagali nam "nieść ciężary" sami często przytłoczeni swoimi ciężarami, towarzyszyli nam w drodze, nie zajmowali pierwszych miejsc, całym swoim kapłańskim życiem wskazując na Jedynego Nauczyciela, Mistrza i Ojca!