„Wy dajcie im jeść!”
Konieczny jest ten „wkład własny” to moje „niewiele” oddane do Jego dyspozycji. Panu to wystarczy!
zdjęcie: Loft Gallery
2021-08-02
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 14, 13-21
XVIII tydzień zwykły
Uczniowie bardzo rozsądnie radzili, aby tłum zgromadzony przy Jezusie rozszedł się po wsiach i zakupił sobie żywność. Jezus jednak postawił przed nimi nie lada zadanie: „wy dajcie im jeść!”. Mieli tylko pięć chlebów i dwie ryby – jak tym nakarmić ponad pięciotysięczny tłum?
Pan daje mi zadania trudne, często wydaje się, że przekraczające moje możliwości. Przychodzi pokusa wycofania się, rezygnacji: „nie da się, to nie dla mnie, nie warto, nic z tego nie będzie, to kropla w morzu potrzeb”. A Pan czeka na moją odpowiedź, na moje zaufanie. Nawet jeśli moje możliwości są skromniejsze niż pięć chlebów i dwie ryby wobec tysięcy głodnych, jeśli szczerym sercem podaruję Panu to skromne „prawie nic” co mam, On to pomnoży tak hojnie, że nadmiar wypełni dwanaście koszy. Konieczny jest ten „wkład własny” to moje „niewiele” oddane do Jego dyspozycji. Panu to wystarczy! Pomnożone Jego łaską nasyci tłumy moich braci głodnych nie tylko chleba ale i mojego zainteresowania, mojego czasu, mojej życzliwości, mojej miłości.
