Czy jesteś gotowy?
Dla każdego z nas nadejdzie ten dzień gdy: „Syn Człowieczy przyjdzie”. Będzie to dzień naszej śmierci. Nie wiemy, kiedy to nastąpi. A więc czy jesteśmy gotowi na spotkanie z Jezusem? Czy myślimy o tym, w jakim stanie zastanie On naszą duszę?
2021-10-20
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 12, 39-48
XXIX tydzień zwykły
Słowa Jezusa zawsze są bardzo konkretne. Na początku dzisiejszej Ewangelii słyszymy: „Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”. Jednak uczniowie zdają się nie rozumieć, o czym świadczy pytanie Piotra. Jezus odpowiada przypowieścią o rządcy, który w odpowiednim czasie miał wydawać żywność sługom swojego pana. I podkreśla, że szczęśliwy jest ten, którego pan zastanie przy wypełnianiu tego zadania. Ale jeśli rządca zlekceważy polecenie swojego pana i będzie zaspokajał wyłącznie swoje potrzeby, a do tego źle traktował sługi, poniesie tego konsekwencje, gdy niespodziewanie pan przyjdzie. Na koniec wyjaśnia: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą”.
Dla każdego z nas nadejdzie ten dzień gdy: „Syn Człowieczy przyjdzie”. Będzie to dzień naszej śmierci. Nie wiemy, kiedy to nastąpi. A więc czy jesteśmy gotowi na spotkanie z Jezusem? Czy myślimy o tym, w jakim stanie zastanie On naszą duszę? Często żyjemy, nie myśląc o tym, że nasze życie tu na ziemi się skończy. Wydaje nam się, że jeszcze mamy czas na zmianę, na zadbanie o duchowy rozwój, albo przekładamy to na później, gdy będziemy na emeryturze. I tak mija nam dzień za dniem, rok za rokiem, bez żadnego postępu w naszej relacji z Bogiem.
Czy wiem do czego Bóg mnie powołał? Jaka jest Jego wola wobec mojego życia? Jakie są pragnienia Jego Serca? Czy potrafię to rozeznać? Jeśli tak, to czy wypełniam wiernie swoje powołanie czy też skupiam się wyłącznie na sobie i swoich potrzebach, zamiast służyć innym? Żyjemy w takim miejscu i czasie, że mamy ogromne możliwości rozwoju duchowego i możemy to czynić w pełnej wolności. Być może wielkie są także dzieła, do których Bóg nas powołał. Ale są też miejsca, w których ludzie nie mają dostępu do sakramentów i podstawowej wiedzy religijnej z powodu panującego ustroju czy też zamieszkania na terenach trudno dostępnych. A zatem skoro otrzymaliśmy tak wiele, to jesteśmy odpowiedzialni za to, co zrobimy z tym darem. Nie traćmy czasu, ale oczekujmy naszego Pana w gotowości, kierując się miłością do Niego i ludzi w każdym podejmowanym przez nas działaniu.
Panie Jezu, dziękujemy Ci za to, że Ty zawsze czynisz wszystko, by być jak najbliżej nas. Ożyw w nas pragnienie szukania Ciebie, trwania przy Tobie pośród naszej codzienności i umocnij w wiernym wypełnieniu tego, do czego nas powołujesz. Niech każdy dzień zbliża nas do Ciebie i do chwili spotkania z Tobą, abyśmy już na zawsze i w pełni mogli z Tobą się zjednoczyć.
