Co zrobisz ze swoją miną?
Czy mam świadomość otrzymanego daru wiary? Co z nim robię? Pomnażam czy trzymam jak minę zawiniętą w chustkę, z lęku przed Bogiem?
2021-11-17
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 19, 11-28
XXXIII tydzień zwykły
W dzisiejszej Ewangelii czytamy przypowieść o minach, którą Jezus opowiedział, „będąc blisko Jerozolimy” – co podkreślił św. Łukasz w tym fragmencie. Jezus wiedział, w jakim celu tam zmierza i co się wydarzy. A ci, którzy szli z Nim, „myśleli, że Królestwo Boże zaraz się zjawi”. Dlatego nie mówił do nich wprost, ale w tej przypowieści zapowiedział już to, co się z Nim stanie.
Człowiekiem szlachetnym, który udał się daleko, by uzyskać godność królewską jest On sam przez swoją śmierć, zmartwychwstanie i wstąpienie do nieba. Każdemu ze swoich uczniów (sług) dał minę, czyli dar wiary. Ale nie wszyscy tak samo z tego daru korzystają. Od czego to zależy? Od tego, jaki obraz swojego Pana ma sługa. Widzimy to na przykładzie sługi, który przyszedł z miną zawiniętą w chustkę. Przez cały czas nic z nią nie zrobił, nie pomnożył, ani nie oddał bankierom. Usprawiedliwiał się lękiem wobec swojego Pana. Można więc wyciągnąć wniosek, że jeśli uczeń ma fałszywy obraz Jezusa, to nie rozwinie swojej wiary, ani też nie pomnoży jej, dzieląc się nią z innymi. A fałszywy obraz jedynie surowego i karzącego Boga powoduje lęk i powstrzymuje duchowy rozwój. Jedynie ci, którzy dobrze znają swojego Pana, rozwijają otrzymany dar, pogłębiają swoją wiarę i dzielą się nią z innymi. Przez to na ziemi szerzy się Królestwo Boże. Ale jest też część osób całkowicie przeciwna Jezusowi i nie chce Jego królowania. Przedstawiają ich w przypowieści współobywatele, którzy wysłali oświadczenie, gdy ich pan wyjechał.
Czy mam świadomość otrzymanego daru wiary? Co z nim robię? Pomnażam czy trzymam jak minę zawiniętą w chustkę, z lęku przed Bogiem?
Panie Jezu, dziękuję Ci za dar wiary, który pragnę nieustannie pomnażać, poznając Ciebie i pogłębiając relację z Tobą.
