Ulituj się!

 

Ty który jesteś, Synu Dawida, ulituj się nade mną – naucz mnie milczenia wobec tajemnic świata, z którego utkana jest Wieczność.

I nie odbieraj mi, proszę, Twego jasnego dotknięcia sakramentalnej łaski, co przez osnowę bielma gęstą i ciemną przenika do przejrzystego Słów Twoich Wnętrza.

„Według wiary waszej niech wam się stanie”.

Nie mów o łaski dotyku wargami – bo grzeszne.

Nie mów językiem – bo na usługach warg.

I sercem nie mów – bo zbyt rozgadane.

Przemów czynami, z nich słowa zapisz.

„Ja jestem Światłością świata. Ten, kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności”.