Jestem obłudnikiem
Im szybciej się zrozumie, że się jest typowym faryzeuszem, pozorantem czy krętaczem, tym większa nadzieja na wydanie dobrych owoców nawrócenia.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2022-02-27
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 6, 39-45
VIII niedziela zwykła
Kluczem do zrozumienia dzisiejszego fragmentu jest słowo obłudnik. W Słowniku języka polskiego PWN czytamy: obłudnik – człowiek fałszywy, dwulicowy inne słowniki dodają: ktoś kto ukrywa swoje prawdziwe myśli i uczucia, aby przedstawić się w lepszym świetle. Słownik synonimów dodaje takie słowa jak: hipokryta, dwulicowiec, fałszywiec, krętacz, pozorant, faryzeusz, kombinator, matacz. Słownikowe definicje pomagają nam uchwycić lepiej sens słów Jezusa. Nauka Jezusa prowadzi do konfrontacji naszego życia z rzeczywistością Królestwa Bożego. Tej rzeczywistości obcy jest jakikolwiek fałsz. Ta rzeczywistość wymaga od nas nawrócenia się do Prawdy. Jezus najpierw podaje trzy przykłady. W pierwszym ślepiec udaje widzącego, w drugim uczeń udaje nauczyciela a w trzecim każdy z nas udaje eksperta i naprawia innych. Do tych obrazów Jezus dodaje obraz owoców według drzew. Wspomina że złe drzewo nie może wydawać dobrych owoców a drzewo dobre złych. Uczciwe przyjrzenie się naszemu doświadczeniu pokazuje, że sprawa nie jest zero jedynkowa. Każdy z nas zauważa, że na przemian wydaje dobry i zły owoc niemal w tym samym czasie. Każdy z nas musi uczciwie przyznać, że ma tutaj poważny problem. Taka sytuacja wymaga wysiłku nawrócenia. Punktem wyjścia jest pokorne uznanie swojej obłudy. Im szybciej się zrozumie, że się jest typowym faryzeuszem, pozorantem czy krętaczem, tym większa nadzieja na wydanie dobrych owoców nawrócenia. Drugim jest weryfikacja w świetle Ewangelii swoich czynów, słów i myśli a nawet bardziej przyglądanie się intencjom i motywom tych pierwszych. Codzienna uczciwa weryfikacja może wnieść mnóstwo Jezusowego światła w nasze życie. W tym miejscu warto przypomnieć o podstawowej prawdzie wiary, że łaska jest konieczna do zbawienia. Nie ma nawrócenia bez łaski. To łaska może przemienić pokorne serce i wydać w nas zbawcze owoce nawrócenia. Ta niedziela jest ostatnią przed rozpoczęciem Wielkiego Postu, czasu współpracy z łaską. Prośmy Jezusa o siłę i pokorną odpowiedź na Jego miłosierną miłość.
