Nie patrz wstecz!
Jezus zaprasza nas do tego, byśmy na wszystko patrzyli w perspektywie wieczności. Wtedy będziemy mogli przeżywać to, co trudne i bolesne ze świadomością, że nie jesteśmy sami, bo jest z nami Jezus.
2022-09-28
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 9, 57-62
XXVI tydzień zwykły
W czytanym dziś fragmencie Ewangelii przedstawione są trzy postawy ludzi, z którymi Jezus się spotykał. Pierwsza z nich to deklaracja człowieka zachwyconego Jego słowami i czynami, wypowiedziana pewnie spontanicznie, pod wpływem emocji: „Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”. Jezus od razu dał mu do zrozumienia, że pójście za Nim nie oznacza życia lekkiego, pozbawionego problemów i trosk, bo On sam nawet „nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć”. Drugą postawę reprezentuje człowiek, który w odpowiedzi na wezwanie Jezusa: „Pójdź za Mną!” mówi, że najpierw musi pogrzebać swojego ojca. Jest więc skupiony na smutku, żałobie i stracie jaką przeżywa. Trudno mu dostrzec i uwierzyć, że jest coś więcej niż życie tu na ziemi i że nasz dom jest w niebie. Z kolei trzecia postawa ukazuje człowieka, który żyje przeszłością, a do tego jest niezdecydowany i niekonsekwentny w podejmowaniu decyzji: „Pójdę za Tobą, ale...”.
Czy odnajduję siebie, w którejś z tych trzech postaw? A może w każdej po trochu w zależności od sytuacji? Ile to już razy składaliśmy Jezusowi różne deklaracje, obietnice, ale za każdym razem nie udało nam się ich wypełnić. Jednak czy On naprawdę wymaga tego od nas? Nie, On nie potrzebuje naszych deklaracji. Potrzebuje jedynie serca otwartego, rozpalonego pragnieniem trwania w Jego obecności. A On sam będzie nas prowadził do pełni wewnętrznej wolności. Do wolności od wszelkiego przywiązania do relacji, rzeczy materialnych czy też przywiązania do przeszłości i skupienia na własnych problemach i troskach. Jezus zaprasza nas do tego, byśmy na wszystko patrzyli w perspektywie wieczności. Wtedy będziemy mogli przeżywać to, co trudne i bolesne ze świadomością, że nie jesteśmy sami, bo jest z nami Jezus. A wszelkie cierpienia i smutki są tylko chwilowe, tak jak nasze życie tu, na ziemi. Trwa ono krótko, ale przed nami cała wieczność w niebie wypełniona nieprzemijającym szczęściem.
Panie Jezu, prowadź mnie Twoją drogą i uwalniaj moje serce od wszelkich przywiązań, abym nie patrzyła wstecz, nie skupiała się na przeszłości, ani na tym, co doczesne, ale z ufnością patrzyła na to, co przede mną, bo Ty wiesz, co dla mnie najlepsze. I Ty sam przygotowałeś dla mnie mieszkanie w niebie.
