Duchowa walka
Zwycięska duchowa walka Jezusa z szatanem zaraz na początku misji ukazuje Go jako nowego Mojżesza, który ma przeprowadzić nowy lud Boży z grzechu do wolności dzieci Bożych.
2023-02-25
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 4, 1-11
I niedziela Wielkiego Postu
W I Niedzielę Wielkiego Postu Matka Kościół podaje nam Ewangelię według św. Mateusza, która uświadamia nam rzeczywistość walki duchowej, która toczy się tam, gdzie dokonują się dzieła Boże. Kuszenie Jezusa u progu Jego publicznej działalności zaraz po chrzcie w Jordanie przypomina kuszenie pierwszych ludzi w raju, wskutek czego odrzucili oni wolę Boga. Jezus, nowy Adam, okazuje się jednak całkowicie posłuszny Ojcu. Kuszenie Jezusa przypomina także doświadczenie narodu wybranego w okresie wędrówki przez pustynię (zob. Wj 16, 4; Ps 77, 17-56). Jezus w przedstawionym obrazie nie daje się zwieść diabelskim obietnicom. Zwycięska duchowa walka Jezusa z szatanem zaraz na początku misji ukazuje Go jako nowego Mojżesza, który ma przeprowadzić nowy lud Boży z grzechu do wolności dzieci Bożych. Jezus poprzez te pokusy uczy nas jak z Nim pokonywać diabła, który zrobi wszystko by zniszczyć wiarę w tych, którzy pragną pójść za Jezusem. Aż się prosi przytoczyć tę scenę kiedy Jezus chwali Piotra za Jego pełne szczerej wiary wyznanie w Jego mesjańskie posłanie. I to co stało się zaraz potem kiedy Jezus otwarcie mówi o swej męce i śmierci, jakim będzie poddany zanim zmartwychwstanie. Po tych słowach Piotr bierze Jezusa na bok i Go upomina. Reakcja Jezusa jest stanowcza: „Odejdź ode mnie szatanie, bo myślisz po ludzku a nie po Bożemu”(por. Mt 16, 13-23). Opis duchowej walki Jezusa wyraźnie toczy się w takim kluczu. Jezus przychodzi wypełnić wolę Ojca i nie stanowczo nie pozwala diabłu zniszczenie Bożego dzieła lub jego zniekształcenia.
Zobaczmy, że wszystkie pokusy wprost uderzają w mesjańską tożsamość i sposób sposobu realizacji Jego mesjańskiej misji. Pierwsze dwie zaczynają się od słów diabła: „Jeśli jesteś Synem Bożym rozkaż, żeby te kamienie…” lub „jeśli jesteś Synem Bożym rzuć się w dół”. Diabeł chce zwieść Jezusa, by wypełniał misję Boga według oczekiwań ludzi. Przyjrzyjmy się im zatem trochę bliżej.
Pierwsza pokusa miała na celu skłonienie Jezusa, aby swą Boską moc wykorzystał dla własnego dobra i szukania pokarmu poza Bogiem. Szatan chciał Go przekonać by moc Bożą wykorzystał dla swoich własnych potrzeb. Jezus zachowuje trzeźwość umysłu zwalcza tę pokusę mówiąc: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4, 4). Pokarm dla ciała jest ważny, ale to nie wszystko, ważniejsza jest dusza zjednoczona z Bogiem. Dusza nakarmiona Jego Słowem i całkowicie Mu oddana, pełna ufności w Boże prowadzenie. Można doświadczać różnego rodzaju cielesnych braków ale prawdziwa tragedia to dusza pyszna i nie ufająca Bogu. Prawdziwa tragedia to taka dusza, która problem „pustego żołądka” rozwiązuje bez Boga. Ciekawe jest to, że Jezus nie dokonuje cudu dla siebie kiedy był głodny ale w przyszłości zrobił cud dla zgłodniałych rzesz, które pójdą za Nim na pustkowie, by słuchać Bożej nauki.
W drugiej pokusie szatan posługuje się zręcznie Słowem Bożym i poprzez Boże Słowo usiłuje skłonić Chrystusa do cudownych, spektakularnych i magicznych czynów w celu udowodnienia, że faktycznie stuprocentowo ufa Bogu. Diabeł przewrotnie i inteligentnie uderza w zaufanie Bogu: jeśli faktycznie ufa to nie ma żadnego problemy by rzucić się w przepaść. Jezus odpiera pokusę przytaczając fragment z Księgi Powtórzonego Prawa: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego” (Pwt 6;16). Wtedy to w Massa Izraelici wymuszali na Bogu cudowne znaki by uwierzyć w Jego obecność pośród nich (Wj 17, 7).
Trzecia pokusa dotyczyła władzy. Szatan ukazuje Jezusowi łatwy sposób odegrania roli Mesjasza: zabłysnąć potęgą władzy, aby wejść ze światem w przymierze i podporządkować go sobie. Jest jednak jeden warunek: złożyć hołd szatanowi, stać się jego sługą i przyjąć tym samym Jego metody działania: kłamstwo, chytrość, przemoc. Notabene takiego polityczno-militarnego Mesjasza oczekiwała większość współczesnych Jezusowi Żydów. Jezus stanowczo rozkazuje Szatanowi: „Idź precz, szatanie!".
Jezus uczy nas wypełniać wolę Boga z pokorą i całkowitym zaufaniem. Tegoroczny Wielki Post to zmaganie, to duchowa walka z diabłem o pokorne zaufanie Bogu we wszystkim co się dzieje w naszym życiu. Na końcu Jezusowej walki czytamy, że opuścił Go diabeł i aniołowie przybliżyli się i usługiwali Mu. Pokonując diabła mocą Jezusa zbliżamy się do rzeczywistości niebiańskiej.
