Oto Matka Twoja!
Jakie miejsce Maryja zajmuje w moim życiu? Czy doświadczam Jej matczynej opieki i wstawiennictwa? A może to właśnie dziś po raz pierwszy przyjmę Ją do siebie jak umiłowany uczeń?
2023-05-02
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 19, 25-27
IV tydzień wielkanocny, Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Dziś w Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski czytamy w Ewangelii fragment Testamentu z Krzyża. Jezus przed swoją śmiercią powiedział do swojej Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”, a do umiłowanego ucznia, Jana: „Oto Matka Twoja”. Tak jak On sam ma Matkę, która nosiła Go pod Sercem, urodziła, wychowywała i była przy Nim także w najtrudniejszych momentach, gdy został skazany, niósł krzyż na Kalwarię i na Nim w strasznych cierpieniach umierał – tak samo pragnął, aby rodzący się Kościół miał Ją za Matkę. Jezus oddał wszystko, nawet swoją Matkę. Tak bardzo nas umiłował, że nie chciał, abyśmy byli sami, ale mieli Ją jako Przewodniczkę i Orędowniczkę, która odkąd została z duszą i ciałem wzięta do nieba, jest blisko każdego swojego dziecka, otacza nas opieką i wyprasza łaski.
Maryja stojąc pod krzyżem, cierpiała razem ze swoim Synem. Miecz boleści zapowiedziany przez Symeona, przeszywał Jej duszę. Jednak nie straciła nadziei i wiary w to, że cierpienie Jezusa ma sens. Pragnęła tak jak On do końca wypełnić wolę Ojca. Jezus mówiąc do Niej: „Niewiasto”, podkreślił Jej rolę w dziele odkupienia. Ona jest nową Ewą, z której narodził się Zbawiciel, przywracający życie wieczne każdemu człowiekowi i zwyciężający szatana. A Maryja jest tą, która zdeptała głowę węża i przypomina nam o tym, że mamy udział w zwycięstwie Jezusa.
Jakie miejsce Maryja zajmuje w moim życiu? Czy doświadczam Jej matczynej opieki i wstawiennictwa? A może to właśnie dziś po raz pierwszy przyjmę Ją do siebie jak umiłowany uczeń? Każdy z nas może doświadczyć Jej obecności i orędownictwa, zwłaszcza wtedy, gdy sami przeżywamy cierpienie. Ona pomoże nam wytrwać, przytuli do Serca, pocieszy i przywróci nadzieję. Maryja jest dla nas wzorem posłuszeństwa Bogu i wiernego pełnienia Jego woli.
Spójrzmy dziś także na Maryję jako na Królową Polski. Przed wiekami została obrana Królową naszego narodu, ale nie przestała być naszą Matką, a Jej królowanie opiera się na miłości. Tak jak trwała pod krzyżem swojego Syna, tak była z naszym narodem w najtrudniejszych i najboleśniejszych momentach historii. I nadal chroni przed atakami zła, wyprasza dar wiary i wierności Bogu. Podziękujmy dziś szczególnie za Jej wstawiennictwo i opiekę jaką otacza cały nasz naród.
Panie Jezu, dziękuję Ci za to, że dałeś mi swoją Matkę, by była moją Matką. Wiem, że zawsze jest blisko mnie i prowadzi do Ciebie. Chcę kochać Cię tak jak Ona Cię kocha i we wszystkim jak Ona mówić Bogu: „Tak!”.
